อนาถจิต! ญี่ปุ่นโดนสึนามิยังต่อแถวรับของ คนไทยเห็นรถคว่ำแม่มเจือกขโมยของ

เป็นอะไรที่คนละด้านคนละซีกเลย ทั้งที่เป็นเมืองพุทธด้วยกัน แต่ของเรานั้นค่อนข้างจะเน้นมากกว่าว่า พุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองมากกว่า ประมาณว่า มีการสร้างวัดวาอาราม มากกว่าญี่ปุ่นเยอะ ทั้งสำนักสงฆ์ใหม่ๆได้ก่อเกิดหรือตั้งขึ้นอย่างมากมาย แต่ที่ญี่ปุ่นนั้น มียังไงก็อยู่อย่างนั้นซึ่งจริงๆนับหลายร้อยปี เขาก็จะอนุรักษ์ไว้เช่นนั้นจนถึงปัจจุบัน ดูตัวอย่างให้เห็นภาพง่ายๆเลยที่นั่น มีวัดที่มีเมรุเผาศพแค่เพียงวัดเดียว ซึ่งสามารถทำพิธีเผาศพชาวญี่ปุ่นที่เสียชีวิตจากภัยพิบัติได้เพียงวันละสี่รายเท่านั้น ส่วนที่เหลือทางการรัฐบาลญี่ปุ่นได้ซื้อที่ดินนับพันไร่ เพื่อฝังเขาเหล่านั้นไว้รอทำพิธีให้แล้วเสร็จในกาลต่อไป แค่ยกตัวอย่างก็คงเห็นภาพความต่างระหว่างเรากับเขาลิบลับ เหมือนเช่นวินัยของคนในชาติ ซึ่งเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่ง แต่รบ.เรามันไม่ยอมให้คนในชาติมีวินัยหรอกครับ นอกจากเอามิจฉาทิฎฐิซึ่งจริงๆแล้วคือควารู้ผิด แต่ถูกตีความว่าความไม่รู้ ก็เลยยิ่งเอาความไม่รู้(ที่ไม่ถูกตรงตามธรรม ซึ่งหมายถึงพูดวันนี้เป็นเช่นไร อีกล้านปีหรือร้อยล้านปีก็ยังคงเป็นเช่นนั้นเสมอ) นั่นล่ะเรียนรู้เข้าไป ซึ่งมันก็ยิ่งหนักยิ่งซ้ำเติมเข้าไปอีก เลยกลายเป็นมิจฉาทิฎฐิที่ร้ายแรงกว่า เข้าไปอีก หากย้อนกลับมาถึงที่เกริ่นไว้แต่แรก ก็หมายความว่า เราเจริญทางวัตถุ แต่เสื่อมอย่างสูงสุดทางด้านจิตใจ

เขาประสพอุบัติเหตุ ได้รับทุกข์เวทนาอย่างแสนสาหัส แม้ไม่ถึงชีวิต ก็ยังไปลักเอาปลาของเขาต่อหน้าต่อตาอย่างไม่มีความละอายใจ อย่างไม่เกรงกลัวต่อบาปกรรม อย่างไม่เกรงกลัวต่อกฎหมาย อันบ่งบอกถึงความเสื่อมที่ถึงจุดสูงสุดของจิตใจคนเหล่านั้นแล้ว ผิดยังแยกไม่ออก ถูกยังแยกไม่ออก ดีไม่ดี ในช่วงนั้นพวกเอาน้ำแฟ๊ป ไปลาดในถนน เพื่อรอจังหวะให้รถที่แล่นมา พลิกคว่ำ เหมือนเช่นที่อิสานเคยทำออกบ่อยๆ แล้วก็เข้าไปปล้นทรัพย์ของผู้ประสพอุบัติเหตุ เห็นแล้วหดหู่ใจจริงๆ อนิจจาเกิดมาก็ชีวิตนี้น้อยนักสั้นนักอยู่แล้ว แต่ทำไมไม่ใช้โอกาสน้อยๆนี้สร้างสมคุณงามความดี สร้างสมบุญบารมี เพื่อเป็นเสบียงติดตัวไป หากมองอีกด้าน ก็อาจพูดได้ว่า บ้านเมืองเราถึงขั้นวิกฤต ยากจนแสนเข็ญ ประชาชนทุกข์ยาก อดอยากปากแห้ง เห็นปลา ก็มองเห็นแค่เป็นอาหาร แต่มิได้เห็นว่าเป็นของที่มีเจ้าของ เราไม่มีสิทธิใดๆที่จะไปหยิบฉวยหรือทำเยี่ยงนั้น คงเป็นเพราะความยากจนแสนเข็ญ แต่ก็อย่ากระนั้นเลย รถที่ผ่านไป ดันจอดไปลักของเขาช่วยกับชาวบ้านอีก เอาจนเกลี้ยง มันก็ยังฟังไม่ขึ้นอยู่ดี พูดให้เข้าใจง่ายๆก็คือใจคนนั่นล่ะ มันบอดสนิทมองไม่เห็นธรรมแล้ว ซึ่งย้อนกลับมาถึงเหตุปัจจัยที่ จะถูกธรรมชาติทวงคืนเหมือนที่ญี่ปุ่นโดนนั่นล่ะครับ เป็นกันทั้งประเทศแล้วครับ คนดีเหลือน้อยเต็มทีในแผ่นดินนี้ ขนาดรบ.มันก็ยังแหลๆไปวันๆ ปิดหูปิดตาประชาชน แหลได้ทุกเรื่อง เราไม่ต้องการนายกฯที่เป็นนักโต้วาทีไร้น้ำยา แต่เราต้องการคนดีที่เห็นแก่บ้านเมืองมาปกครอง ผมไม่ใช่เหลือง ไม่ใช่แดง แต่อยู่สายธรรมสายปฏิบัติ ยังคิดว่าถึงเวลาแล้วที่เราควรออกมาไล่รบ.ที่ไร้คุณธรรมให้พ้นไปจากสังคมไทยเสียที บ้านเมืองจะได้ดีขึ้น จะได้ยืดเวลาให้ภัยพิบัติห่างออกไป ไม่งั้นเละกว่าญี่ปุ่นครับ ไม่เชื่ออย่าลบหลู่

มันซ้อนกันอยู่ ๓๑ แต่มีไม่กี่คนที่เห็นทั้งหมด แต่จะเห็นแค่ ๒ เชื่อแค่ ๒ ก็สุดแต่เวรแต่กรรม กรรมของประเทศจริงๆ ซึ่งส่งผลแน่ครับ หากเงื่อนเวลาไม่เปลี่ยนเร็วๆนี่ล่ะ ใจเบาๆใจนิ่งๆ สติอยู่กับตัวตลอด ๕ อย่าขาดอย่าพล่องก็พอครับ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: อนาถจิต! ญี่ปุ่นโดนสึนามิยังต่อแถวรับของ คนไทยเห็นรถคว่ำแม่มเจือกขโมยของ (อ่าน 5300 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้