หากอยู่เมืองไทย คงโดน บักหัวปิงปอง กระโดดขวางกลางถนน แล้วก็เขียนใบสั่งยาวเยียด นึกถึงตอนเป็นเด็กซักสีห้าสิบปี วันนี้บ้านเมืองเราไม่มีเด็กไทยไว้ผมจุกผมเปียผมแกละแล้ว อดีตสูญหายไปสิ้น
บ้านเมืองถูกนำพาโดยนักวิชาเกิน ที่ไร้น้ำยา แต่มีอยู่คนที่เป็นเสาหลักของแผ่นดินทำอะไรเพื่อแผ่นดินนี้มาตั้งแต่ผู้เขียนจำความได้ ทุกๆโครงการของพระองค์ท่าน ล้วนแต่เกิดประโยชน์แก่คนส่วนรวม แต่แมร่งก็ไม่ฟัง จาเอาตามรูกรูเท่านั้น ทำไรก็เห็นแก่ประโยชน์เห็นแก่พวกพ้อง เลยลืมคำว่าส่วนรวมไปหมด กำของประเทศนี้ครับ แต่จีนเขากลับเจริญกว่าเรามากๆๆๆๆๆๆ ส่วนที่ยังเป็นวัฒนธรรมดั้งเดิมก็ยังคงอนุรักษ์ไว้ครับ (ลองไปดูสวรรค์บนดินที่เมืองหลี่เจียงดูดิ ว่าจริงดังที่ผู้เขียนบอกไหม) ส่วนที่เจริญก็กำหนดให้เป็นเมืองใหม่ที่ทันสมัยกว่าเราอีก วันนี้ไปไกลลิบยากที่เราจะตามทัน ตรงข้ามกับบ้านเรา อะไรที่เป็นของเก่าแก่ อบต.ไม่ก็เทศบาล มันทุบทิ้งทำลายหมดแล้วก็สร้างใหม่ ไม่เคยมีแนวคิดที่จะหวงแหนรักษาไว้ให้ลูกลานได้ดู เด็กๆทุกวันนี้เลยลืมไปเลยว่า เราเคยเป็นไท โค ตะ ระ เรามีประวัติความเป็นมาเยี่ยงไร เสียดายจริงๆ ผมก็เพิ่งเคยเห็นไอ้นักวิชาเกินมันกำหนดให้อาชีพครูต้องมีใบอนุญาต ก็บ้านเมืองเรานี่ล่ะ เอากับบิดามันดิ สมัยปู่ย่าตาทวดเรา ครู พ่อครูแม่มรึงหรอต้องสอบใบอนุญาต ไอ้เควี่ย....เลยทำให้จิตวิญญาณของความเป็นครูหมดสิ้นไปนานแล้วครับ แถมมันยังปัญญาอ่อนออกกฎหมาย ห้ามตีนักเรียน ห้ามทำร้ายจิตใจนักเรียน วันนี้เลยมีแต่นักเรียนนักเลง คนพวกนี้ผมถือว่าขายชาติครับ จำได้ว่ามีเพื่อนๆเราเอาคลิปโฆษณาเก่ามาให้ดู เห็นแล้วก็อดนึกถึงอดีตที่แสนดีงามของวัฒนธรรมเราไม่ได้ครับ มันพลิกเปลี่ยนไปหมดไม่มีเหลือแล้วครับ แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนเลย ก็คือสัจจะธรรม ถูกต้องเป็นจริงเช่นไร ก็เป็นเช่นนั้น แม้เวลาจะผ่านไปกี่กัปป์ก็ตาม สิ่งนี่ยังคงเป็นจริงเสมอ อีกอย่างมีประเทศเรานี่ล่ะ ที่แมร่งมันเปลี่ยนกฎหมายรัฐธรรมนูญเป็นว่าเล่น (ก็ใครล่ะ นักการเมืองทั้งนั้น บวกนักวิชาเกินที่ขาดปัญญาอันถ่องแท้) เหมือนเราขาดผู้นำเยี่ยงนั้น วันนี้มีแต่ไอ้อ่อน ไอ้เห็นแก่ได้ เห็นแก่ตัว สร้างภาพเน่าๆให้เห็นไปวันๆอย่างไร้น้ำยา ยุคข้าวยากหมากแพง เหมือนคำทำนายไว้จริงๆ ฝากข้อคิดเล็กๆไว้หน่อยครับ แต่ภาพซ้อนเก้าผมว่าไม่น่าแต่งนะ น่าจาของจริง ผิดถูกยังไงต้องขออภัยไว้ด้วยครับ เสียดายๆ
