| 
							-TOR@RAYONG-
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21140 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 09:24:54 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	| 
		
		
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							ja-ae
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21142 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 09:28:42 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	| 
		
		
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							thawatchai
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21144 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 09:39:42 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							*Non*
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21145 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 09:41:36 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							-TOR@RAYONG-
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21146 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 09:42:46 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							อยากกิน แต่ เค้าสอบวันที่ 1 อ่ะ
 
  
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							*Non*
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21147 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 09:44:13 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							อยากกิน แต่ เค้าสอบวันที่ 1 อ่ะ
 
 
  ขอเค้าเปลี่ยนเป็นวันที่ 2 แล้วกัน....      
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							-TOR@RAYONG-
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21148 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 09:46:03 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							จะได้ไหมล่ะ 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							*Non*
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21149 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 09:46:34 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							จะได้ไหมล่ะ
  อย่างนี้ต้องลอง...ๆๆๆๆๆๆๆ      
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	| 
		
		
	 | 
	| 
		
		
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							เอกSRR...
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21152 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 09:59:37 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							งดเหล้าแต่ไม่งดเบียร์ 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							-TOR@RAYONG-
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21153 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 10:07:50 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							เรื่องนี้จริงป่าวอ่ะ
  ได้ FW mail มา .............................
  FYI. ( อ่านรายละเอียดด้านล่างครับ )     สุดยอดแห่งการสู่ชีวิต     ได้อ่านแสงไฟในเศษฟืน เรื่องราวชีวิตจริงของหญิงชราสู้ชีวิต ทำให้นึกถึงคนใกล้ๆตัว เราบ้าง     ลุงปราโมชย์ ชายชรา อายุ 59 ปี ที่ชีวิตใกล้วัยเกษียณ แต่ในความจริงแทนที่จะได้ใช้ ชีวิตพักผ่อนในปั้นปลาย อยู่กับลูกหลานอย่างมีความสุข     ไม่อาจทำเช่นนั้นได้..ทุกวันที่เรามาทำงานที่อาปีโก้ ระยอง ภาพที่เห็นจนชินตา คือลุงที่ดูแลสวน อยู่กลางแดดเปรี้ยงๆ     ที่แม้แต่คนหนุ่มสาวอย่างเรายังทนแทบไม่ไหว แต่ลุงยังคงทำงาน พร้อมใบหน้าที่ยิ้มแย้มเหมือนว่างานที่แกทำสำคัญกว่า     ความลำบากของร่างกาย ทำให้น้องคนหนึ่ง ( น้องชิต ) อดที่จะเข้าไปพูดคุยกับแกไม่ได้     จากการถามเรื่องราว ทำให้เราได้รับรู้ว่า ความลำบากที่เคยเห็นจาก Forward mail ที่ผ่านๆมาอยู่ใกล้เราแค่นี้เอง     เราได้รู้ว่าชิวิตของลุงนั้นต้องอยู่อย่างลำบากในเพิงสังกะสีเก่าๆ ขนาด 3 X 3 เมตร ที่สร้างขึ้นชั่วคราวของแคมป์คนงาน     ไม่ต่างจากกองขยะ ที่ทั้งอุดอู้ สกปรก และหากวันไหนฝนตก จากสภาพที่เห็น  บ้าน  ที่แกอยู่ไม่สามารถกั้นฝนอะไรได้เลย     แต่ลุงก็ต้องทนอยู่ต่อไป เพราะคำตอบจากปาก ด้วยเสียงสั่นเครือ..  ลุงไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน      ลุงมี 3 ชีวิตที่ต้องหาเลี้ยงป้าที่ป่วยด้วยโรคเก๊าต์ ด้วยความที่ไม่มีเงิน เมื่อโรครุมเร้าไม่อาจพาไปรักษา     จนอาการ ป่วยเรื้อรังจนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้     ต้องนอนป่วย จนหลานสาว อายุไม่ถึง 10 ขวบดี ต้องออกจากโรงเรียนกลางคัน เพื่อมาดูแลย่าของตน     ส่วนหลานคนเล็ก ก็ถึงวัยเข้าโรงเรียน แต่ด้วยความขัดสนทำให้ไม่สามารถไปโรงเรียนได้     ด้วยการที่อาศัยอยู่ที่แคมป์คนงาน ลุงทำงานเพียงคนเดียว แต่มี 3 คนที่ต้องดูแล ทำให้มีคำเสียดสีจากคนงานแคมป์เดียวกัน     ว่า ทำงานคนเดียว กินใช้น้ำ ไฟ ตั้ง 3 คน แต่ลุงก็ต้องก้มหน้ารับและไม่อาจตอบโต้ คำนินทา เสียดสี จากเพื่อนร่วมแคมป์     ด้วยกลัวว่าหากต้องย้ายไป ป้าและหลานต้องลำบากยิ่งกว่านี้..และที่สำคัญ จะไปอยู่ที่ไหน ?     สัปดาห์ก่อนนู้น เรากับน้องๆได้มีโอกาสไปดูสภาพที่อยู่ของลุง     ตอนนั่งรถไปก็คุยกับลุงไป     ลุงบอกว่าที่จริงมีลูกถึง 6 คน แต่เมื่อเติบโตมีครอบครัวก็ไม่มีใครกลับมาเหลียวแล     หลายปีก่อนลูกชายที่หายไปนานกลับมา พร้อมเด็กน้อย 2 คนและบอกลุงว่าได้เลิกกับแฟน     จึงมาหาลุงเพื่อขออาศัยชั่วคราว พร้อมฝากลูกไว้..จากนั้นก็ได้หายไป และไม่เคยกลับมาดูแล หรือแม้แต่ส่งเงินมาให้ลูกอีกเลย     แต่ลุงรักหลาน 2 คนนี้มากถึงกับบอกว่าลุงตายไม่เป็นไร แต่ขอให้หลานกินอิ่มท้องก็พอ..     วันนั้นพี่นิดซื้อขนมให้ลุงตอนเที่ยง พอตอนเย็นยังเห็นห่อขนมอยู่     พี่นิด : ลุง ไม่กินล่ะ..ไม่ชอบเหรอ     ลุง : ลุงเก็บไว้ให้หลาน..เค้าไม่ค่อยได้กิน..เก็บไว้ไห้เค้าคงดีใจ ทำเอาคนซื้อให้น้ำตาซึม 
     ....... เห็นในรถเงียบ ชิต เลยทำลายความงียบ     ชิต : ลุง..เมื่อเช้านี้กินข้าวกะอะไร     ลุง : กินกับแกง     ชิต : แล้วตอนเที่ยงล่ะ     ลุง : .....( เงียบ ) ..ลุงกินมื้อเดียว..ลุงไม่มีตังค ตอนเช้ายืม รปภ. 10 บาท เลยซื้อแกงได้ถุงเดียวเลยกิน มื้อเดียว     .. คราวนี้ทั้งรถเงียบเลย....     ชิต...ทำลายความงียบ.. .อีกรอบ     ชิต : แล้วเย็นนี้จะกินกับอะไร     ลุง: ( ยิ้ม ...ยกถุงผักบุ้งที่เก็บหลังโรงงานให้ดู ) นี่ไง..ลุงเก็บมาเยอะ..กินกับน้ำพริก     พี่นิดตาแดงๆ.. จะร้องไห้ 
 
     
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							เอกSRR...
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21154 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 10:10:11 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							 มีใครว่าง ช่วยสอนผมลงรูปในลายเซ็นหน่อยคับ 
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							เอกSRR...
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21155 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 10:14:47 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							เรื่องนี้จริงป่าวอ่ะ
  ได้ FW mail มา .............................
  FYI. ( อ่านรายละเอียดด้านล่างครับ )     สุดยอดแห่งการสู่ชีวิต     ได้อ่านแสงไฟในเศษฟืน เรื่องราวชีวิตจริงของหญิงชราสู้ชีวิต ทำให้นึกถึงคนใกล้ๆตัว เราบ้าง     ลุงปราโมชย์ ชายชรา อายุ 59 ปี ที่ชีวิตใกล้วัยเกษียณ แต่ในความจริงแทนที่จะได้ใช้ ชีวิตพักผ่อนในปั้นปลาย อยู่กับลูกหลานอย่างมีความสุข     ไม่อาจทำเช่นนั้นได้..ทุกวันที่เรามาทำงานที่อาปีโก้ ระยอง ภาพที่เห็นจนชินตา คือลุงที่ดูแลสวน อยู่กลางแดดเปรี้ยงๆ     ที่แม้แต่คนหนุ่มสาวอย่างเรายังทนแทบไม่ไหว แต่ลุงยังคงทำงาน พร้อมใบหน้าที่ยิ้มแย้มเหมือนว่างานที่แกทำสำคัญกว่า     ความลำบากของร่างกาย ทำให้น้องคนหนึ่ง ( น้องชิต ) อดที่จะเข้าไปพูดคุยกับแกไม่ได้     จากการถามเรื่องราว ทำให้เราได้รับรู้ว่า ความลำบากที่เคยเห็นจาก Forward mail ที่ผ่านๆมาอยู่ใกล้เราแค่นี้เอง     เราได้รู้ว่าชิวิตของลุงนั้นต้องอยู่อย่างลำบากในเพิงสังกะสีเก่าๆ ขนาด 3 X 3 เมตร ที่สร้างขึ้นชั่วคราวของแคมป์คนงาน     ไม่ต่างจากกองขยะ ที่ทั้งอุดอู้ สกปรก และหากวันไหนฝนตก จากสภาพที่เห็น  บ้าน  ที่แกอยู่ไม่สามารถกั้นฝนอะไรได้เลย     แต่ลุงก็ต้องทนอยู่ต่อไป เพราะคำตอบจากปาก ด้วยเสียงสั่นเครือ..  ลุงไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน      ลุงมี 3 ชีวิตที่ต้องหาเลี้ยงป้าที่ป่วยด้วยโรคเก๊าต์ ด้วยความที่ไม่มีเงิน เมื่อโรครุมเร้าไม่อาจพาไปรักษา     จนอาการ ป่วยเรื้อรังจนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้     ต้องนอนป่วย จนหลานสาว อายุไม่ถึง 10 ขวบดี ต้องออกจากโรงเรียนกลางคัน เพื่อมาดูแลย่าของตน     ส่วนหลานคนเล็ก ก็ถึงวัยเข้าโรงเรียน แต่ด้วยความขัดสนทำให้ไม่สามารถไปโรงเรียนได้     ด้วยการที่อาศัยอยู่ที่แคมป์คนงาน ลุงทำงานเพียงคนเดียว แต่มี 3 คนที่ต้องดูแล ทำให้มีคำเสียดสีจากคนงานแคมป์เดียวกัน     ว่า ทำงานคนเดียว กินใช้น้ำ ไฟ ตั้ง 3 คน แต่ลุงก็ต้องก้มหน้ารับและไม่อาจตอบโต้ คำนินทา เสียดสี จากเพื่อนร่วมแคมป์     ด้วยกลัวว่าหากต้องย้ายไป ป้าและหลานต้องลำบากยิ่งกว่านี้..และที่สำคัญ จะไปอยู่ที่ไหน ?     สัปดาห์ก่อนนู้น เรากับน้องๆได้มีโอกาสไปดูสภาพที่อยู่ของลุง     ตอนนั่งรถไปก็คุยกับลุงไป     ลุงบอกว่าที่จริงมีลูกถึง 6 คน แต่เมื่อเติบโตมีครอบครัวก็ไม่มีใครกลับมาเหลียวแล     หลายปีก่อนลูกชายที่หายไปนานกลับมา พร้อมเด็กน้อย 2 คนและบอกลุงว่าได้เลิกกับแฟน     จึงมาหาลุงเพื่อขออาศัยชั่วคราว พร้อมฝากลูกไว้..จากนั้นก็ได้หายไป และไม่เคยกลับมาดูแล หรือแม้แต่ส่งเงินมาให้ลูกอีกเลย     แต่ลุงรักหลาน 2 คนนี้มากถึงกับบอกว่าลุงตายไม่เป็นไร แต่ขอให้หลานกินอิ่มท้องก็พอ..     วันนั้นพี่นิดซื้อขนมให้ลุงตอนเที่ยง พอตอนเย็นยังเห็นห่อขนมอยู่     พี่นิด : ลุง ไม่กินล่ะ..ไม่ชอบเหรอ     ลุง : ลุงเก็บไว้ให้หลาน..เค้าไม่ค่อยได้กิน..เก็บไว้ไห้เค้าคงดีใจ ทำเอาคนซื้อให้น้ำตาซึม 
     ....... เห็นในรถเงียบ ชิต เลยทำลายความงียบ     ชิต : ลุง..เมื่อเช้านี้กินข้าวกะอะไร     ลุง : กินกับแกง     ชิต : แล้วตอนเที่ยงล่ะ     ลุง : .....( เงียบ ) ..ลุงกินมื้อเดียว..ลุงไม่มีตังค ตอนเช้ายืม รปภ. 10 บาท เลยซื้อแกงได้ถุงเดียวเลยกิน มื้อเดียว     .. คราวนี้ทั้งรถเงียบเลย....     ชิต...ทำลายความงียบ.. .อีกรอบ     ชิต : แล้วเย็นนี้จะกินกับอะไร     ลุง: ( ยิ้ม ...ยกถุงผักบุ้งที่เก็บหลังโรงงานให้ดู ) นี่ไง..ลุงเก็บมาเยอะ..กินกับน้ำพริก     พี่นิดตาแดงๆ.. จะร้องไห้ 
 
    
  อ่าน แล้วเศร้ามาก   
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							Pachara@
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21156 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 10:18:19 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							จริงครับน้าต่อผมติดต่อไปที่ AAPICO แล้วสอบถามข้อมูลเรื่องนี้ตอนนี้เค้ากำลังช่วยเหลือคุณลุงกันอยู่ครับ เรื่องนี้จริงป่าวอ่ะ
  ได้ FW mail มา .............................
  FYI. ( อ่านรายละเอียดด้านล่างครับ )     สุดยอดแห่งการสู่ชีวิต     ได้อ่านแสงไฟในเศษฟืน เรื่องราวชีวิตจริงของหญิงชราสู้ชีวิต ทำให้นึกถึงคนใกล้ๆตัว เราบ้าง     ลุงปราโมชย์ ชายชรา อายุ 59 ปี ที่ชีวิตใกล้วัยเกษียณ แต่ในความจริงแทนที่จะได้ใช้ ชีวิตพักผ่อนในปั้นปลาย อยู่กับลูกหลานอย่างมีความสุข     ไม่อาจทำเช่นนั้นได้..ทุกวันที่เรามาทำงานที่อาปีโก้ ระยอง ภาพที่เห็นจนชินตา คือลุงที่ดูแลสวน อยู่กลางแดดเปรี้ยงๆ     ที่แม้แต่คนหนุ่มสาวอย่างเรายังทนแทบไม่ไหว แต่ลุงยังคงทำงาน พร้อมใบหน้าที่ยิ้มแย้มเหมือนว่างานที่แกทำสำคัญกว่า     ความลำบากของร่างกาย ทำให้น้องคนหนึ่ง ( น้องชิต ) อดที่จะเข้าไปพูดคุยกับแกไม่ได้     จากการถามเรื่องราว ทำให้เราได้รับรู้ว่า ความลำบากที่เคยเห็นจาก Forward mail ที่ผ่านๆมาอยู่ใกล้เราแค่นี้เอง     เราได้รู้ว่าชิวิตของลุงนั้นต้องอยู่อย่างลำบากในเพิงสังกะสีเก่าๆ ขนาด 3 X 3 เมตร ที่สร้างขึ้นชั่วคราวของแคมป์คนงาน     ไม่ต่างจากกองขยะ ที่ทั้งอุดอู้ สกปรก และหากวันไหนฝนตก จากสภาพที่เห็น  บ้าน  ที่แกอยู่ไม่สามารถกั้นฝนอะไรได้เลย     แต่ลุงก็ต้องทนอยู่ต่อไป เพราะคำตอบจากปาก ด้วยเสียงสั่นเครือ..  ลุงไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน      ลุงมี 3 ชีวิตที่ต้องหาเลี้ยงป้าที่ป่วยด้วยโรคเก๊าต์ ด้วยความที่ไม่มีเงิน เมื่อโรครุมเร้าไม่อาจพาไปรักษา     จนอาการ ป่วยเรื้อรังจนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้     ต้องนอนป่วย จนหลานสาว อายุไม่ถึง 10 ขวบดี ต้องออกจากโรงเรียนกลางคัน เพื่อมาดูแลย่าของตน     ส่วนหลานคนเล็ก ก็ถึงวัยเข้าโรงเรียน แต่ด้วยความขัดสนทำให้ไม่สามารถไปโรงเรียนได้     ด้วยการที่อาศัยอยู่ที่แคมป์คนงาน ลุงทำงานเพียงคนเดียว แต่มี 3 คนที่ต้องดูแล ทำให้มีคำเสียดสีจากคนงานแคมป์เดียวกัน     ว่า ทำงานคนเดียว กินใช้น้ำ ไฟ ตั้ง 3 คน แต่ลุงก็ต้องก้มหน้ารับและไม่อาจตอบโต้ คำนินทา เสียดสี จากเพื่อนร่วมแคมป์     ด้วยกลัวว่าหากต้องย้ายไป ป้าและหลานต้องลำบากยิ่งกว่านี้..และที่สำคัญ จะไปอยู่ที่ไหน ?     สัปดาห์ก่อนนู้น เรากับน้องๆได้มีโอกาสไปดูสภาพที่อยู่ของลุง     ตอนนั่งรถไปก็คุยกับลุงไป     ลุงบอกว่าที่จริงมีลูกถึง 6 คน แต่เมื่อเติบโตมีครอบครัวก็ไม่มีใครกลับมาเหลียวแล     หลายปีก่อนลูกชายที่หายไปนานกลับมา พร้อมเด็กน้อย 2 คนและบอกลุงว่าได้เลิกกับแฟน     จึงมาหาลุงเพื่อขออาศัยชั่วคราว พร้อมฝากลูกไว้..จากนั้นก็ได้หายไป และไม่เคยกลับมาดูแล หรือแม้แต่ส่งเงินมาให้ลูกอีกเลย     แต่ลุงรักหลาน 2 คนนี้มากถึงกับบอกว่าลุงตายไม่เป็นไร แต่ขอให้หลานกินอิ่มท้องก็พอ..     วันนั้นพี่นิดซื้อขนมให้ลุงตอนเที่ยง พอตอนเย็นยังเห็นห่อขนมอยู่     พี่นิด : ลุง ไม่กินล่ะ..ไม่ชอบเหรอ     ลุง : ลุงเก็บไว้ให้หลาน..เค้าไม่ค่อยได้กิน..เก็บไว้ไห้เค้าคงดีใจ ทำเอาคนซื้อให้น้ำตาซึม 
     ....... เห็นในรถเงียบ ชิต เลยทำลายความงียบ     ชิต : ลุง..เมื่อเช้านี้กินข้าวกะอะไร     ลุง : กินกับแกง     ชิต : แล้วตอนเที่ยงล่ะ     ลุง : .....( เงียบ ) ..ลุงกินมื้อเดียว..ลุงไม่มีตังค ตอนเช้ายืม รปภ. 10 บาท เลยซื้อแกงได้ถุงเดียวเลยกิน มื้อเดียว     .. คราวนี้ทั้งรถเงียบเลย....     ชิต...ทำลายความงียบ.. .อีกรอบ     ชิต : แล้วเย็นนี้จะกินกับอะไร     ลุง: ( ยิ้ม ...ยกถุงผักบุ้งที่เก็บหลังโรงงานให้ดู ) นี่ไง..ลุงเก็บมาเยอะ..กินกับน้ำพริก     พี่นิดตาแดงๆ.. จะร้องไห้ 
 
    
   
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							ครูตัวร้าย
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21157 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 10:26:03 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							ว้า  เข้าพรรษา   งด ละ เลิก อบายมุข แล้วเข้าสู่ อวัยวะ แทน       
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							แล้วผมจะกลับมา.... 
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							-TOR@RAYONG-
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21158 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 10:30:11 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							ว้า  เข้าพรรษา   งด ละ เลิก อบายมุข แล้วเข้าสู่ อวัยวะ แทน      อิจฉา อินี่ที่สุดเลย  
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	
		
		
			
				
					
						| 
							ครูตัวร้าย
							
						 | 
						
							
								  | 
								
									
									 « ตอบ #21159 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2553 10:31:44 »  | 
								
								 | 
							  
							 
							ว้า  เข้าพรรษา   งด ละ เลิก อบายมุข แล้วเข้าสู่ อวัยวะ แทน      อิจฉา อินี่ที่สุดเลย ผมมันคนโสดดดดดดด  แต่เมียดุ!!!!      
						 | 
					 
					
						
							
								| 
								 | 
							 
								| 
								 | 
								
									 
									บันทึกการเข้า
								 | 
							  
							 
							แล้วผมจะกลับมา.... 
						 | 
					 
				 
			 |  
		 
	 | 
	 |