เมื่อตอนสายวันหยุดครอบครัววันหนึ่ง
พ่อหม้ายลูกหนึ่งผู้รักรถกำลังฮัมเพลงล้างรถอยู่กับลูกชายวัยหัดอ่านหัดเขียนอยู่ที่สวนหน้าบ้าน
ต่างคนต่างก้มหน้าก้มตาทำหน้าที่ของตนเองอยู่ที่รถ
ขณะที่ผู้เป็นพ่อล้างรถอย่างเบิกบานใจอยู่ก็ได้ยินเสียง ครืด ๆ ดังขึ้นที่ข้างรถจึงมองไปดูที่ลูกชาย
เห็นลูกชายกำลังเอาหินขูดขีดที่ประตูรถ
ทันใดนั้นก็เกิดอารมโมโห มือควานได้ประแจอันใหญ่ก็ กระหน่ำฟาดเข้าที่มือน้อย ๆ นั้นหลายที
ชายข้างบ้านได้ยินเสียงเด็กร้องก็มองมาดู เห็นอาการของเด็กสาหัสจึงรีบเข้ามาห้ามแล้วก็อุ้มเด็กขึ้นรถทั้ง ๆ ที่ล้างยังไม่เสร็จคันนั้น แล้วให้พ่อม่ายใจร้ายขับพาเด็กไปที่โรงพยาบาล
เมื่อไปถึงที่โรงพยาบาลแพทย์ฉุกฉินก็ลงความเห็นต้องกันว่าต้องตัดมือทั้งสองข้างทิ้งเพราะสภาพนั้นเกินกว่าจะเอาคืนได้
เมื่อรักษาเสร็จก็นำเด็กส่งให้ผู้เป็นพ่อ.....
ระหว่างกำลังเดินจะไปขึ้นรถกลับบ้านเด็กน้อยทำใจเข้มแข็งถามพ่อว่า " พ่อตีผมทำไม "
พ่อที่ทั้งโมโหและตกใจในการกระทำของตัวเองอยู่ก็ไม่มีคำตอบให้และไม่กล้ามองแม้หน้าลูกของตัวเอง
จนเมื่อเดินไปจะถึงที่รถจึงนึกได้ว่า คำตอบอยู่ที่รอยขีดที่ประตูรถ
เมื่อเดินไปหาคำตอบนั้นก็ต้องหยุดชะงัก กลั้นน้ำตาไม่อยู่กอดลูกร้องให้ทรุดเข่าลงเอามือลูบที่ประตูรถอยู่นาน
ภาพที่คนเดินผ่านไปผ่านมาเห็นคือชายคนนี้นั่งร้องให้อยู่ที่ข้างรถ กอดลูกตัวเองแนบอก แล้วอีกมือหนึ่งก็ลูบรอยขีดที่ประตูรถที่ลูกชายเขียนก่อนที่จะโดนตัดมือทั้งสองข้างว่า
~~ รักพ่อ ~~ อ่านแร้วซึ้งใจดีคับ คุณว่ามั้ย......
