อากิเน๊ะ & อาเจโปะ ฮา..ฮา...

[poohpooh]

กระเหรี่ยงหนุ่มคนนี้ หลังจากแต่งงานกับสาวชาวเขาเดียวกันได้ไม่นาน
เธอก็ตั้งท้องลูกคนแรก ประคองครรภ์อยู่บนยอดดอยจนใกล้คลอด 
เธอก็รีบชวนเพื่อนสาวบ้านใกล้กันมาแอ๊ดมิทยังโรงพยาบาลพื้นราบ 
เตรียมตัวและเตรียมพร้อม
เพื่อจะเป็นคุณแม่อย่างเต็มที่
   เธอนอนครางโอดโอยอยู่จนคุณหมอบอกว่า ถึงเวลาแล้วท ี่จะต้องเข้าห้องคลอด
แต่ก่อนเข้าหมอก็แจ้งแก่เธอว่าต้องทำความสะอาดอวัยวะเพศก่อน
โดยการแว๊กซ์ หรือกำจัดขนบริเวณนั้นให้..น่ารัก..นเตียน
เมื่อเธอได้ยินเธอก็ให้ตกอกตกใจยิ่งนัก
แล้วก็ตั้งมั่นกับตัวเองว่ายังไงก็ไม่ให้หมอโกนแน่นอน 
ขณะพยาบาลจับขึ้นขาหยั่ง เธอก็ส่ายหน้าแล้วเอามือปิดตรงนั้นไว้แน่น "
เราม่าโกเดะขาด " เธอพูดกับหมอเสียงแข็ง
" ไม่โกนไม่ได้นะคะ เพราะว่าบริเวณนั้นมันสกปรก แล้วอาจจะทำให้ลูกติดเชื้อ "
หมออธิบาย " ม่าโก ยางายเราก็ม่าโก "
คุณหมออธิบายซ้ำแล้วซ้ำเล่าเธอก็ยังไม่ยอม แต่แล้วจู่ๆ 
เธอก็หาทางออกให้คุณหมอได้ ด้วยวิธีที่เธอคิดว่า
น่าจะเป็นการพบ! กันครึ่งทาง " แหวะ ๆ อากิเน๊ะ....แหวะ ๆ อากิเน๊ะ " 
เธอพูดประโยคนี้กับหมอ แต่หมอฟังยังไงก็ไม่เข้าใจ
เพื่อนสาวของเธอที่มาด้วยก็ช่วยอะไรไม่ได้ เพราะพูดไม่ชัดเหมือนกัน

ในที่สุด หมอก็บอกกับเพื่อนสาวของ 
เธอว่าให้ไปตามสามีของหญิงคนนี้มาให้หน่อยเพราะพูดกันไม่รู้เรื่อง 
เพื่อนสาวของเธอรีบขึ้นดอยไปตามสามีเธอมา
เมื่อมาถึงคุณหมอก็บอกกับสามีเธอว่า
"  นี่ช่วยอธิบายให้เมียเธอเข้าใจหน่อยว่ายังไงก็ต้องโกนเพราะถ้าไม่โกนเด็กอาจจะเป็นอันตราย"
สามีรีบหันไปพูดกับภรรยาเหมือนที่หมอบอก แต่คำตอบก็ได้กลับมา อย่างเดิม คือ " 
แหวะ ๆ อากิเน๊ะ"
" ไหนบอกหมอซิว่าเมียเธอพูดว่ายังไง " หมอถาม
" เมียผมบอกว่าให้หมอแหวก ๆ แล้วเอากิ๊บเหน็บครับ "
หมอได้ยินก็สะดุ้งโหยง และบอกกลับไปว่า " เธอจะบ้าเหรอ!
ใครมาคลอดลูกก็ต้องโกนกันทั้งนั้น แล้วกิ๊บ ที่ไหนมันจะเก็บได้ทุกเส้นล่ะ "
สามีหันไปพูดกับภรรยา และก็ได้คำตอบกลับมาว่า " หวิ ๆ อาเจโปะ....หวิ   ๆอาเจโปะ "
" อ่ะ...ไหนว่ามาซิ เมียเธอบอกว่ายังไง " หมอถาม
สามีอ้ำอึ้งไปชั่วครู่ แล้วก็บรรจง! แปลให้หมอฟังว่า

" เมียผมบอกว่า ถ้าหมอกลัวว่าจะเก็บไม่ได้ทุกเส้น ก็ให้หมอหวีๆ 
แล้วก็เอาเจลโปะครับ "

[<"เป็นคนเลวซํกพักนะ">]

 

[poohpooh]

วันหนึ่งผมไปออกกำลังกายที่ฟิตเนสเซ็นเตอร์ใกล้ที่ทำงาน

ขณะที่อยู่ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอยู่นั้นก็มีเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น

ผมหันไปมอง
เห็นชายคนหนึ่งหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นรับสาย
และนี่คือบทสนทนาของเขา
"ฮัลโหล"
"หวัดดีค่ะที่รัก ยังอยู่ที่ฟิตเนสเหรอคะ"
"ใช่จ้ะ"
"ดีจัง ดาวก็ยังอยู่ที่เซ็นทรัลเลยค่ะ
เจอเสื้อตัวหนึ่งซ้วยสวย
ดาวอยากได้จัง ขอซื้อนะคะ"
"แล้วราคาเท่าไหร่ล่ะจ๊ะ"
"สองหมื่นกว่าเองค่ะ"
"ก็เอาสิ ถ้าคุณชอบนะ"
"แล้วชั้นล่างเค้าเอาบีเอ็มรุ่นใหม่มาโชว์
สวยมากเลยค่ะดาวคุยกับเซลส์แล้ว
เค้าบอกถ้าจองวันนี้เค้าจะให้ราคาลดพิเศษสุดเลย..."
"เขาให้ราคาเท่าไหร่ล่ะ"
"สี่ล้านสองเอง"
"โอเค แต่บอกเขาว่าราคานี้ต้องฟูลออปชั่นนะ"
"อะไรล่ะ"
"คุณอย่าหาว่าดาวยุ่งไม่เข้าท่าเลยนะคะ
เมื่อเช้าดาวขับรถผ่านบ้านที่เราเคยไปดูกัน
เมื่อสองเดือนที่แล้ว
ตอนนี้เขากำลังมีโปรโมชั่นลดราคาลงมาตั้งเยอะแน่ะค่ะ..."

"เท่าไหร่ล่ะ"
"ยี่สิบห้าล้านถ้วน แถม..."
"เงินไม่ใช่น้อยเลยนะนั่น"
"แหมที่รักคะ
ราคาเต็มเข้าตั้งสามสิบล้านเชียวนะคะ"
"ผมขอคิดดูหน่อยนะ"
ที่รักคะ วันนี้โปรโมชั่นวันสุดท้ายแล้ว
แล้วสำนักงานขายเค้าก็กำลังจะปิดแล้วด้วย
ตอนนี้เซลส์เขารอให้ดาวเขียนเช็คเงินมัดจำให้อยู่น่ะค่ะ"

ก็แล้วแต่คุณละกัน"
โอเคนะคะที่รัก วันนี้คุณน่ารักจังขอบคุณค่ะ
บ๊ายบาย"
เขากดปิดโทรศัพท์มือถือ
แล้ววางไว้บนม้านั่งเหมือนเดิม
ก่อนจะหันไปถามคนรอบข้าง

"มือถือของใครวะ วางเกะกะจริงๆเลย!!?"

[@#ลูกผู้พันเปี๊ยก#@]

 

[poohpooh]

ขอบคุณ  พี่เบริ์ด  กรุณามาอ่าน   เป็นพระคุณ  เลยงับ

[จารย์ยุ่น]

หญิงสองคนนั้นคือป้าเค๊กรึป่าวอะ      

[@#ลูกผู้พันเปี๊ยก#@]

ขอบคุณ  พี่เบริ์ด  กรุณามาอ่าน   เป็นพระคุณ  เลยงับ

อ่านทุกคอลัมน์เลยครับ....ติดตามอยู๋.. หาเรื่องมานำเสนอเก่งมากครับ..

[Nu MaI <RZ>]

 

[yuirider]

ซวยของเจ้าของ....มือถือ....

[wolfboy]

  แหวะๆ เอากิ๊เหนะ

[จิ๊กโก๋..โรแมนติก <RZ>]

..........ฮาจังเน๊ะ