พระคุณแม่
แม่สละสวย สละสาว คราวอุ้มท้อง
แม่ไม่ร้อง แม่ไม่บ่น แม่ทนได้
แม่เฝ้าถนอม จนครรภ์แก่ แม่เต็มใจ
จะหาใคร เหมือนแม่ แพ้ทุกคน
ครบสิบเดือน เคลื่อนคลอด รอดชีวิต
แม่ใกล้ชิด ลูกน้อย คอยฝึกฝน
แม่ลำบาก อย่างไร ใจแม่ทน
สายเลือดข้น เต้าแม่กลั่น ปันลูกกิน
แม่ป้องริ้น ป้องไร มิให้ผ่าน
แม่สงสาร ห่วงลูกยา กว่าทรัพย์สิน
แม่เห่กล่อม ยามนิทรา เป็นอาจิณ
แม่ไม่ผิน แม่ไม่ผัน ทุกวันมา
ยามลูกสุข แม่สุขสม อารมณ์ชื่น
ยามลูกขื่น แม่ขม ระทมกว่า
ยามลูกไข้ แม่อดนอน ร้อนอุรา
ยามลูกยา อับโชค แม่โศกใจ
คราลูกหิว แม่หิวห่วง น้ำตาร่วง
แม่เป็นห่วง ดิ้นรนหา เอามาให้
แม้แม่อด หมดข้าวปลา ไม่ว่าไร
แม่สละได้ ลูกอิ่มแปร้ แม่ทนเอา
ใครไหนเล่า เฝ้าอบรม บ่มนิสัย
แม้เติบใหญ่ ไม้ท้อถอย คอยนั่งเฝ้า
พระคุณเลิศ ลูกโศกศัลย์ ช่วยบรรเทา
ใครไหนเล่า รักมั่นแท้ แม่ฉันเอง
รักแม่
ความรักใดไหนเล่าเท่าของแม่
ที่มอบแก่สายเลือดมิเหือดหาย
บริสุทธิ์ดุจนำค้างที่พร่างพราย
ตราบวางวายคงมั่นมิผันแปร
ยอมทำงานอาบเหงื่อเพื่อลูกรัก
แม้เหนื่อยหนักเพียงใดไม่แยแส
ยามเจ็บไข้ไม่ห่างเราเฝ้าดูแล
พระคุณแม่ล้นเหลือเหนือฟ้าดิน
มาวันนี้พร้อมหน้ากันวันเกิดแม่
ลูกมีแค่สองแขนแทนทรัพย์สิน
อีกสิบนิ้วประนมนตจรดดวงภิณฑ์
หวลคืนถิ่นเคยกินอาบกราบแม่เอย
ชูศักดิ์ ชินนาสวัสดิ์
