คุณจะรู้สึกอย่างไรถ้าเกิดเหตุการแบบนี้กับคุณ?
ถ้าพ่อ-แม่ คุณเอาของแต่งรถที่ ตัวคุณเอง ซื้อมา เก็บไว้รอใส่รถ
ที่เก็บไว้ข้างบ้านใส่กล่องอย่างดี ยกให้ ช่างที่มาทำเหล็กดัดไป โดยที่ไม่ถามซักคำว่า
มันคืออะไรมีมูลค่าแค่ไหน...และไม่ถามผมซักคำว่าจะให้ไหม?
ตอนผมรู้น้ำตาผมไหล เองโดยไม่ได้ตั้งใจ...
บอกตรงๆ ตอนนี้ ผมไม่กล้าแม้แต่จะตรวจสิ่งของที่ยังหลงเหลืออยู่ ว่าสรุปยังมีอะไรเหลือบ้าง
แต่ที่แน่ๆ ครั้งสุดท้ายที่จัดของเก็บใส่กล่อง เอาแค่ของหลักๆ แค่ 2 ชิ้น ก็ปาไป 3500+4500 เท่ากับ 8000 บาท แล้ว
แล้วยังไม่รวมของชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่อยู่ในกล่องที่ราคาไม่ต่ำกว่า 1000 บาทต่อชิ้น อีกเยอะมากๆ เพราะผมเป็นคนบ้าเก็บของที่ชอบ
ผมแค่รอเวลาที่จะเอามาใส่รถเท่านั้น
ผมบอกตรงๆ ไม่อายคับ ผมนอนร้องไห้...
ไม่คิดเลยว่าทำไมถึงเกิดอะไรแบบนี้กับผมได้...
ผมได้ให้พ่อ แม่ โทรไปตามเอาของคืนแล้ว ได้รับคำตอบจากช่างคนเอาไปว่าขายเศษเหล็กไปแล้ว
ผมไม่เคยเสียใจอะไรมากขนาดนี้มาก่อนในชีวิต ที่ของรักของผมหายไปโดย
คนของผมเป็นคนยกให้ไปเอง โดยไม่รู้ว่ามันคืออะไร และมีมูลค่ามากแค่ไหน...กว่าผมจะได้ของแต่ละชิ้นมา
บอกตรงๆ ตอนนี้ผมยังทำใจรับกับเหตุการนี้ไม่ได้
ผมแค่ต้องการณ์ระบายให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้อง ว่าตอนนี้ผมมีความทุกข์ใจแค่ไหน
สุดท้ายแล้ว เพื่อนๆผมได้แต่บอกว่า ทำใจรับมันเถอะ...
ทุกครั้งที่ผมนึกถึงมัน ทีไร น้ำตาผมมันก็จะไหล ออกมาเอง...จนตอนนี้
ขอบคุณคับ
