อ้าว สามอีหรอ พันห้าเลยนะนั่น แต่ตรงนี้ไม่แน่ใจนะว่ามีอะไหล่ไหม เพื่อนผมอยู่เชียงใหม่ใช้เครื่องนี้มาหลายปีแล้วครับ เอาๆ ขอให้แก้ไขได้กลับมาดีดังเดิมครับ พอดีไม่มีรัยทำครับ เลยเอาโน๊ตบุ๊คมาเปิดเล่นบนเขา ผมออกจากพิษณุโลกแล้วล่ะ กาลังจาเข้านครไทย ขากลับทำเวลาได้ดีพอสมควร มีคนช่วยขับด้วยครับ เลยสามารถเล่นเนทได้ซาบาย อิอิอิ โชคดีนะครับ
ขับรถกับดีๆนะครับเดินทางปรอดภัยครับพี่
ไปเปิดฝามาแล้วครับผมประเก็นตันครับฝาโก่งวาวสึก ยังไม่ได้คิดค่าเสียหายครับรถนอนอยู่ที่อู่ครับ
เลยถือโอกาสเปลี่ยนแหวนด้วยเลยครับเจ็บทีเดียวครับ ได้ผลยังไงจะมาชี้แจงถะแหลงไขให้ครับ
เปิดมาสนิมเพี่ยบเลยครับ
นั่นไง เปิดแล้วก็ใจเย็นๆครับ ค่อยๆวิเคราะห์หาช่างที่เก่งรู้จริงแล้วก็ไว้ใจได้ ผมมีแต่อยู่ไกลครับ หากอยู่อุบล เจ้าสามอีจบแบบสวยครับ อย่างน้อยๆก็ได้อะไหล่ใหม่หมด เครื่องยนต์กลับมาใหม่ระดับเก้าสิบขึ้นแน่ สองอีของผม ให้อู่ทาคูมิดูแล สภาพอยู่ในระดับพร้อมใช้งานโดยตลอด วิ่งสองหมื่น ก็เข้าเช็คใหญ่ที ตั้งวาวล์ เปลี่ยนหัวเทียน ถอดจานจ่ายมาล้าง ล้างคาบูร์เป็นต้น ค่าดูแลมันแสนถูก ใช้เวลาก็ไม่มากครับ ทำทั้งหมดที่ว่าเนี่ย ไม่เกินชั่วโมงสองชั่วโมงก็เสร็จ ค่าช่างก็แสนถูก บางทีก็เกรงใจเรา ไม่เอาเลยก็เคยมีออกบ่อยครับ ผมใช้อย่างสบายแสนกว่ากิโลเกือบสองอย่างที่เล่าให้ฟัง โดยแทบจะไม่มีปัญหาเลย ทำเสร็จผมว่าน่าจะใช้ต่อได้อีกสามสี่ปีแบบสบายๆเลย ไม่ก็เกินแสนกิโลขึ้นไปครับ แต่ขออย่างเดียว......
อย่าเหนียวน้ำมันเครื่องครับ เอาของดีๆใส่มันโลดครับจ่ายแพงแค่ครั้งแรก แต่คุ้มกับระยะยาวครับ อันนี้ขอนอนยันมาเลยครับ รับรองใช้จนลืม แล้วก็ห่างช่างในการที่จะมาเปิดมันอีกครับ เครื่องสี่เอที่ผมใช้ในปัจจุบันเป็นเกียรโอโต้ วิ่งไปกลับเชียงรายก็ไม่มีปัญหาใดๆเลยครับ ขนาดวิ่งแบบธรรมดาๆไม่รีบ วิ่งไปจอดไปนอนหลับไป(ขาไป ขับคนเดียว) ยังทำเวลาได้ประมาณ ๑๒ชั่วโมงครับ ระยะทางประมาณพันกิโล เติมแก๊สก็แค่สองหนเอง หนแรกที่ร้อยเอ็ด หนที่สองที่พิษณุโลก ก็อัดยาวโลดถึงเชียงรายเลยครับ ใช้ความเร็วเฉี่ยตอนวิ่งประมาณ ๑๑๐-๑๒๐ครับ แค่..... นอกจากพัดลมหม้อน้ำเจ้งเท่านั้นครับ แต่ก็อย่างกระนั้นเลย พัดลมที่ว่า ก็คือตัวที่มาพร้อมกับเครื่องตอนผมได้มา รับใช้เรามาน่าจะสามแสนกิโล ถึงเวลาที่มันต้องลาโลกไปแล้ว แต่ในรถนั้นติดอุปกรณ์เตือนแยกไว้ มีเกจวัดความร้อนรถแยกออกมาจากเกจที่มากับรถ เพราะมันชี้ตรงกลางลูกเดียว จนกว่าจะฮีท
แต่อะไหล่ใหม่ให้พยายามหาของแท้ๆใส่เข้าไปนะครับ จ่ายทีแรกแพงหน่อย แต่ระยะยาวนั้นคุ้มเกินคุ้มครับ อันนี้ขอฝาก ตรงนี้เป็นข้อต่างของการเปลี่ยนเครื่องเชียงกง กับการฮอลครับ การเปลี่ยนเครื่องยกลง ยกเชียงกงขึ้น ไม่ใช่สักว่าแต่ยกลง แล้วยกขึ้นเท่านั้นนะครับ ไม่งั้นเราก็ไม่มีโอกาสรู้เลยว่า เครื่องใหม่(เรา) เก่าเชียงกงที่จะยกขึ้นไป มันเป็นยังไง ผมยกขึ้น ก็ต้องให้ช่างเปิดดูหมดก่อนยกขึ้นทุกครั้งครับ นอกจากลองสตาร์ทข้างนอก(สตาร์ทแห้ง) วายสายภายนอกแล้วลองสตาร์ท ให้ช่างที่เก่ง(ตามที่บอกเราต้องมีครับ) ให้เขาฟังเสียงดูก่อน แล้ววิเคราะห์สภาพเครื่องว่าสดขนาดไหนก่อน ขืนยกขึ้นยกลงแบบที่ถามมา ต่อไปเราก็มานั่งแก้ปัญหามันไม่รู้จบ โชคดีก็หาเจอเร็วก็จบไป โชคร้ายก็ซวย หาเท่าไรก็หลบ ซ่อนอยู่นั่นล่ะ หาไม่เจอซักที เสียทั้งเงินเสียทั้งเวลาครับ ผมถึงอุบลปลอดภัยครับทั้งรถทั้งคน ไร้ปัญหาใดๆตลอดการเดินทางกลับถึงประมาณห้าโมงเย็นครับสิบสามชั่วโมงพอดี สองสัปดาห์ที่ผ่านมาเนี่ยใช้งานมันเกือบถึงระยะเปลี่ยนถ่ายน้ำมันเครื่องแล้ว วันนี้ก็คงต้องจัดการก่อนเดินทางยาวไปกระบี่ในวันอาทิตย์ต่อครับ เห็นไหม ที่เล่าประสพการณ์ให้ฟัง ในเรื่องการดูแลรถเนี่ย หากเราเข้าใจมันอย่างจริงๆ รู้ลึกรู้จริงแล้ว แทบจะไม่มีอะไรให้เป็นห่วงเลยครับ ถึงเวลาเราก็เปลี่ยนอะไหล่ทิ้งไป ที่เหลือก็ใช้มันอย่างสบายใจครับ ขอให้กลับมาปิ๊งไวๆนะครับ แล้วก็มาเล่า มารายงานให้เพื่อนๆฟังเพื่อเป็นวิทยาทานด้วยเด้อ หากมีเวลานะ เช้านี้เอาแค่นี้ก่อนครับ
