ประสบการณ์จริง!! เล่าสู่กันฟังจากการทำรถ

การตรวจสอบกำลังอัด (Compression Test)

การตรวจสอบกำลังอัดในกระบอกสูบ เป็นการวินิจฉัยสภาพของเครื่องยนต์วิธีหนึ่ง ซึ่งสามารถทราบได้ว่า แหวนลูกสูบ ลิ้น ห้องเผาไหม้อยู่ในสภาพอย่างไร โดยไม่ต้องถอดเครื่องออกมาดู ในการตรวจสอบนี้ต้องใช้เครื่องมือวัดกำลังอัด(Commpression Tester) ซึ่งมีสองแบบคือ เครื่องมือวัดกำลังอัดแบบกด(Push-in compressiontester) แบบนี้ปลายเกจเป็นจุกยางขนาดพอ ๆ กับรูของหัวเทียน เวลาใช้ต้องกดจุกยางไว้ที่รูของหัวเทียนให้แน่น อีกแบบหนึ่งคือ เครื่องวัดกำลังอัดแบบขันเข้า(Screw-in commpression tester) แบบนี้จะมีท่อยางยาวทนแรงอัดสูง กับข้อต่อเป็นเกลียวสำหรับขันเข้ากับรูของหัวเทียน ถ้าการวัดแต่ละสูบแตกต่างกันเกิน 15 ปอนด์/ตร.นิ้ว ต้องทำการโอเวอร์ฮอลล์(overhaul)

วิธีตรวจสอบกำลังอัด มีดังนี้

1 แบตเตอรี่ต้องอยู่ในสภาพดีขั้วไฟต้องแน่น

2 อุ่นเครื่องจนถึงอุณหภูมิการทำงาน

3 ดับเครื่องแล้วคลายหัวเทียนออกหนึ่งรอบ แล้วติดเครื่องยนต์เร่งเครื่องเพื่อไล่เขม่า

4 ถอดหม้อกรองอากาศออก และทำให้ลิ้นเร่ง ลิ้นโช้คเปิดเต็มที่ แล้วกราวด์สายคอยล์ ไฟแรงสูงลงดินให้แน่น

5 ใส่เครื่องวัดกำลังอัด ถ้าเป็นแบบกดต้องกดให้แน่น แบบขันเข้าก็ขันให้แน่นตึงมือ

6 สตาร์ทให้เครื่องยนต์หมุนกระทั่งกำลังอัดทำให้เข็มในเครื่องวัดขึ้นสูงสุด จนไม่เพิ่มขึ้นอีก (คือให้ได้กำลังอัดอย่างน้อย 4-5 ครั้ง) แล้วจดค่าที่ได้ของแต่ละสูบไว้

ความหมายของค่ากำลังอัดที่อ่านได้ขณะวัด

ถ้าจังหวะอัดครั้งแรกเข็มขึ้นเพียงเล็กน้อย และจังหวะอัดต่อมาเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อย ค่าที่อ่านได้ต่ำแสดงว่า ลิ้นไหม้ ลิ้นรั่วหรือค้าง

ถ้าจังหวะอัดครั้งแรกเข็มขึ้นเล็กน้อย และจังหวะอัดต่อมาเพิ่มขึ้นมาก ค่าที่อ่านได้ปานกลาง แสดงว่าแหวนลูกสูบสึก เป็นรอยหรือติด

ถ้าสองสูบติดกันอ่านค่าได้ต่ำ แสดงว่าที่ปะก็นฝาสูบ ผิวหน้าฝาสูบ เรือนสูบเป็นรอย

7 ใส่น้ำมันเครื่อง (เบอร์ 30 หรือ 40 ) ประมาณ 1 ช้อนโต้ะเข้าไปในกระบอกสูบ ที่อ่านค่าได้ต่ำ ใช้เครื่องมือวัดกำลังอัดอีกครั้ง

ถ้าค่าอ่านได้สูงกว่าเดิมพอควร แสดงว่าแหวนลูกสูบสึกหรอ แต่ถ้าค่าเปลี่ยนแปลงเล็กน้อย แสดงว่าลิ้นบกพร่อง ลูกสูบแตกหรือชำรุด ปะเก็นฝาสูบรั่ว

ถ้ากำลังอัดวัดได้สูงกว่าค่าที่กำหนดแสดงว่ามีเขม่าจับอยู่ที่ห้องเผาไหม้ และหัวลูกสูบมาก

การตรวจสภาพ Battery

แบตเตอรี่แบบไม่ต้องเติมน้ำกลั่น ไม่สามารถที่จะใช้ Hydrometer หรือ Cell tester ตรวจได้ เพราะแบตเตอร์แบบนี้มักออกแบบให้ไม่ฝาเติมน้ำกลั่นและเป็นฝาปิดเรียบ แต่ตรวจได้โดย Voltmeter

สำหรับแบตเตอรี่แบบไม่ต้องเติมน้ำกลั่น แบตเตอรี่แบบนี้โดยมากจะมีตัวสัญญานเตือนให้ชาร์จไฟสัญญานมิได้บอกว่าแบตเตอรี่ดีหรือเลว เพียงบอกแต่ว่าถึงเวลาแล้วที่จะต้องเอาไปชาร์จไฟเสียที ก่อนจะนำไปตรวจสอบ

ขอยกตัวอย่างแบตเตอรี่ยี่ห้อ Delco Freedom

ถ้าขอบตัวสัญญานมัว และมีจุดสีเขียวที่ตรงกลาง แสดงว่าแบตเตอรี่ควรนำไปชาร์จไฟเพิ่ม และควรนำไปตรวจสอบด้วย

ถ้าตัวสัญญานมัวหมด ให้นำไปชาร์จไฟแบตเตอรี่ก่อนจะนำไปตรวจสอบ และเมื่อได้รับการชาร์จไฟเต็มที่แล้ว จุดสีเขียวจะปรากฎขึ้น

ถ้าตัวสัญญานสว่าง ไม่ต้องชาร์จไฟมันมีการรวมตัวของแก๊สภายใน ซึ่งถ้านำไปชาร์จไฟอาจทำให้ชำรุดเสียหายได้

ถ้าไม่มีการร้าวเกิดขึ้น ก็สามารถใช้มันได้อย่างสม่ำเสมอจนกระทั่งมันเสื่อมสภาพ จึงจะถึงเวลาเปลี่ยนใหม่

การตรวจด้วย Hydrometerไม่ควรตรวจหลังเติมน้ำกลั่นแล้ว ��ถ้าน้ำยาในแบตเตอรี่มีระดับต่ำมาก ให้เติมน้ำกลั่นและใช้รถไปสักระยะหนึ่งก่อนทำการตรวจ

1. ถอดสายกราวด์ของแบตเตอรี่ออกโดยมากเป็น
ขั้วลบ

2. เปิดฝาเติมน้ำกลั่นออก

3. ถ้า Hydrometer มีเทอร์โมมิเตอร์อยู่ด้วย
ดูดตัวอย่างน้ำยา จากรูเติมน้ำกลั่นแต่ละช่อง แล้วจดอุณหภูมิทุกครั้งด้วยพร้อมกับค่าความถ่วงจำเพาะของน้ำยา และต้องถ่ายน้ำยาคืนกลับช่องเดิมทุกครั้งที่วัดเสร็จแล้ว

ทั้งนี้ที่อุณหภูมิ 80° Fน้ำยาควรมีค่าความถ่วงจำเพาะ 1.250 และถ้าอุณหภูมิสูงกว่า 80° F ขึ้นไปทุก ๆ 5° ค่าความถ่วงจำเพาะจะเพิ่มขึ้น 0.002 เสมอแต่ถ้าอุณหภูมิต่ำกว่า 80° F ลงมาทุก 5° ค่าความถ่วงจำเพาะจะลดลง 0.002 เสมอ

4. ถ้า Hydrometer ไม่มีเทอร์โมมิเตอร์ให้หาเทอร์โมมิเตอร์มาสอดเข้าในน้ำยา และวัดจดอุณหภูมิทุกครั้งที่วัด

5. นำค่าที่วัดได้มาเทียบกับอุณหภูมิที่วัดได้ เพื่อความแน่นอนที่จะทำให้รู้สภาพของแบตเตอรี่

ความหมายของค่าที่อ่านได้

ค่าเฉลี่ยของค่าความถ่วงจำเพาะ ควรอยู่ประมาณ 1.240 - 1.270 ซึ่งแสดงว่าแบตเตอรี่อยู่ในสภาพปกติ ถ้าค่าเฉลี่ยที่อ่านได้น้อยกว่านี้ ควรนำแบตเตอรี่ไปชาร์จไปไฟและตรวจสอบดูใหม่ ถ้าแต่ละเซลต่างกันเกิน 0.025 แสดงว่าเกิดการชอร์ทภายในเซลนั้น ถ้าแบตเตอรี่ต้องชาร์จไฟบ่อย ๆ ระบบไฟในเครื่องยนต์ควรจะตรวจดูว่าทำงานปกติดีไหม

ค่า ถ.พ.ที่วัดได้จาก Hydrometer(20 องศา) สภาพของแบตเตอรี่ การแก้ไข

1. สูงกว่า 1.300 ค่า ถ.พ.สูงไป เติมน้ำกลั่นปรับค่า ถ.พ.

2. 1.250 - 1.295 ค่อนข้างดี ถ้า ถ.พ.ที่ต่างกันของแต่ละช่อง ของแต่ละเซลต่ำกว่า 0.015 ไม่ต้องแก้ไข ถ้าเกินกว่า 0.015 ให้วัดไฟใหม่ และปรับค่า ถพ.ของแต่ละเซลให้ถูกต้อง

3. 1.225 - 1.250 พอใช้ ต้องอัดไฟใหม่ ตรวจดูการทำงานของเร็คกูเรเตอร์พร้อมทั้งตรวจดูระบบไฟว่า หัวต่อหลวม สกแรก กักกร่อน และลงดินถูกต้องหรือไม่

4. ต่ำกว่า 1.225 ใช้ไม่ได้ อัดไฟใหม่ ตรวจเล็คกูเรเตอร์และ ความเรียบร้อยของระบบไฟฟ้า

5. เซลไฟฟ้าแต่ละช่องมีค่า ถพ.ต่างกันมากกว่า 0.025

5.1 เกิดการลัดวงจรในเซล

5.2 น้ำกรดน้อยเกินไป

5.3 ช่องกั้นระหว่างเซลแตก

อัดไฟประมาณ 7 แอมป์จนกระทั่งถพ.ที่อ่านได้ 3 ครั้งใน 1 ชั่วโมงไม่เพิ่มขึ้นอีก ปรับค่าถพ.ของเซลแล้วปล่อยให้จ่ายไฟ 12 ชั่วโมง ถ้าถพ.ต่างกันมากกว่า 0.15 โวลท์แสดงว่าแบตเตอรี่ใช้ไม่ได้

เซลล์เทส (cell test) วัดแรงเคลื่อนของเซลล์แต่ละตัว และหาค่าความแตกต่างของแรงเคลื่อนในแต่ละเซลล์ ถ้าอ่านได้ในแถบสีเขียวทั้งหมดทุกเซลล์ แสดงว่าแบตเตอรี่ดี ถ้าอ่านได้ในแถบสีแดงทั้งหมด ต้องชาร์ทไฟแบตเตอรี่และทำการตรวจใหม่ สำหรับแบตอรี่ 120 Ah. ต้องอ่านได้ 1.7 โวลต์

การปรับแต่งมุม Dwell

มุม Dwell คือ ระยะทางที่ลูกเบี้ยวจานจ่ายเคลื่อนที่ไปขณะที่ชุดหน้าทองขาวยังปิดอยู่ เกิดจากการลากเส้นจากจุดเริ่มปิด จนถึงจุดทองขาวเริ่มเปิดไปยังจุดศูนย์กลางของลูกเบี้ยว ถ้าช่วงระยะทางเวลาการเปิดของหน้าทองขาวสั้นหรือยาวเกินไปกระแสไฟแรงสูงที่ถูกสร้างขึ้นด้วย Coil ส่งไปยังหัวเทียนก็จะไม่ดี และเครื่องยนต์ก็จะวิ่งไม่เรียบ

วิธีแน่นอนอันหนึ่งในการตั้งหน้าทองขาวคือการใช้วิธีการปรับมุม Dwell เพราะใช้ Feeler gauge วัดนั้นอาจมีการคลาดเคลื่อน แต่การปรับมุม Dwell โดยใช้ Dwell meter มีการผิดพลาดน้อยมาก

การใช้ Dwell meter

Dwell meter เป็น Voltmeter ที่วัดบันทึกแรงเคลื่อนไฟฟ้าที่ผ่านระบบจุดระเบิดที่วงจรไฟแรงต่ำ ขณะที่ชุดหน้าทองขาวเปิดและปิด ถ้าหน้าทองขาวเปิดปิดใช้เวลาสั้น แรงเคลื่อนที่เกิดขึ้นจะต่ำกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับการเปิดปิดปกติ ถ้าหน้าทองขาวใช้เวลายาว แรงเคลื่อนที่เกิดขึ้นจะมากกว่าปกติ

Dwell meter โดยปกติมักจะรวมอยู่เป็นชุดกับเครื่องวัดรอบ ที่เรียกว่า Tach/Dwell เครื่องวัดรอบจะใช้วัดความเร็วรอบของเครื่องยนต์ เป็นรอบต่อนาที เครื่องวัดรอบนี้ยังช่วยให้ความสะดวกขณะทำการวัดมุม Dwell โดยเราสามรถให้เครื่องยนต์ทำงานที่ความเร็วรอบตามที่คู่มือกำหนด แล้วก็เปลี่ยนจากเครื่องวัดรอบมาใช้วัด Dwell เพียงแต่ปรับสวิทช์เปลี่ยนเท่านั้น

การปรับคาร์บูเรเตอร์

ก่อนปรับคาร์บูเรเตอร์

ติดเครื่องยนต์ถึงอุณหภูมิการทำงาน

ระดับน้ำมันในห้องลูกลอยมีระดับถูกต้อง

องศาการจุดระเบิดถูกต้อง

ต่อสายเครื่องวัดรอบ ไทมิ่งไลท์

การปรับคาร์บูเรเตอร์

หมุนสกรูปรับคันเร่งเข้าหรืออกให้รอบเดินเบาถูกต้องตามกำหนดของเครื่องยนต์

หมุนสกรูปรับส่วนผสมเข้าหรือออกเพื่อให้รอบของเครื่องยนต์สูงขึ้นให้มากที่สุด

ปรับจนความเร็วรอบไม่เพิ่มขึ้นอีกแล้ว เร่งเครื่องยนต์ 2 - 3 ครั้ง แล้วปล่อยคันเร่ง สังเกตดูรอบเครื่องยนต์อีกครั้ง

การบาลานซ์สูบ ตรวจดูการทำงานเครื่องยนต์มีการทำงานครบทุกสูบหรือไม่ โดยการดึงสายหัวเทียนแต่ละสูบออกแล้วสังเกตความเร็วรอบลดลงหรือไม่

ถ้าเครื่องยนต์สั่นเดินไม่เรียบหรือความเร็วรอบลดลงแสดงว่าสูบที่เราดึงสายหัวเทียนออกทำงานเป็นปกติ

ถ้าเครื่องยนต์ไม่สั่นหรือความเร็วรอบไม่ลดลงแสดงว่าสูบนั้นไม่ทำงาน สาเหตุหัวเทียนอาจจะบอดหรือไม่ทำงาน สายหัวเทียนอาจจะขาด ทำการตรวจสอบแก้ไข

เครื่องยนต์มีเสียงดังผิดปรกติ

เสียงดังจากเพลาข้อเหวี่ยง

ระยะห่างเมนแบริ่งมาก, ไม่ได้ศูนย์, เพลาข้อเหวี่ยงไม่กลม, ฟลายวีลหลวม, แรงดันน้ำมันหล่อลื่นต่ำ, เพลาข้อเหวี่ยงสั่น

เสียงดังที่แบริ่งก้านสูบ ,ก้านสูบ

ระยะห่างของแบริ่งก้านสูบมาก, ระยะระหว่างลูกสูบกับกระบอกสูบมาก, กระบอกสูบสึกหรอ, แหวนลูกสูบหัก ช่องว่างปากแหวนมาก, เพลาข้อเหวี่ยงไม่กลม ,ไม่ได้ศูนย,์ ก้านสูบไม่ได้ศูนย์, แรงดันน้ำมันหล่อลื่นต่ำ

เสียงดังจากลิ้น

ระยะห่างของลิ้นมาก, ตัวยกลิ้นหลวม แตก, สปริงลิ้นอ่อนหรือหัก, หน้าลิ้นสึก เบาะลิ้นสึก, ก้านลิ้นหลวม, เฟืองเกียร์หลวม,

เสียงดังจากการน็อค

ใช้น้ำมันเชื้อเพลิงผิด, มีเขม่าที่ฝาสูบมาก, ตั้งไฟแก่เกินไป, ส่วนผสมบางมาก, สปริ่งลูกตุ้มเหวี่ยงอ่อน

ปล.ก๊อปมาอีกทีครับ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ประสบการณ์จริง!! เล่าสู่กันฟังจากการทำรถ (อ่าน 474912 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 3 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้