: อารมณ์เดิมกับคนจำพวกเดิมๆ เกี่ยวกับ รพ.รักษาสัตว์

ทุกที่มีทั้งดีไม่ดีครับ ผมมีอยู่ห้าชีวิตที่เลี้ยงไว้ ตัวแรกตายเพราะไม่มีคนสนใจ
(เพราะคนเยอะ เรียกก็บอกตามคิว อาการแย่มากๆถึงจะดู พอดีของผมมันสงบเสงี่ยมจนมันหยุดหายใจไปเองด้วยความทรมาน)

ตัวที่สองเกี่ยวกับสมอง เห็นที่โรงพยาบาลคนเยอะ
รู้ว่าคุณหมอไปเปิดคลีนิคข้างนอกด้วย ก็เลยนัดแล้วพาไป
ขับรถตั้งไกลสรุปไปถึง เจ้าหน้าที่บอกคุณหมอโทรมาบอกว่าไม่เข้า
อุแม่เจ้า ไม่โทรบอกกันสักนิด เป็นถึงอาจารย์แต่ความรับผิดชอบไม่มี
สุดท้ายกลับมารักษาที่โรงพยาบาลตามเดิมจนเค้าจากไป

ถามว่าไม่ดีแล้วทำไมถึงมารักษา มันมีทั้งดีและไม่ดีไงครับ
วันนึงดี อีกวันเจออีกคนอาจจะดีหรือไม่ดี ก็สุดแล้วแต่
จำนวนแพทย์น้อยกว่าจำนวนสุนัขป่วย ขนาดยังเคยเจอแพทย์
อารมณ์เสียใส่เลยครับ ประมาณอย่าเซ้าซี้ โดยเฉพาะแพทย์ที่อยู่มานาน
ถ้าคนที่รักษาที่นี่มานานและมาบ่อยจะทราบว่าคนไหน

แต่อย่างที่บอกมีดีและไม่ดีปนกัน แล้วที่นี่ก็ดีกว่าทุกที่ที่ผมไปมา
ง่ายๆคือดีสุดแล้ว แต่ผมก็พยายามเข้าใจนะครับ
ว่าเค้าต้องรักษาตั้งกี่ชั่วโมง บางคนเช้าจนดึก
ก็คงมีล้าบ้าง ผมก็ได้แต่ทำใจ เวลาพาเค้าไปแต่ละครั้งก็รอนาน
เวลาเจอแพทย์ทีถามมันทั้งหมดอ่ะ จะด่าก็ด่า ในเมื่อสุนัขมันพูดไม่ได้
เราอยู่ใกล้ชิดเค้าที่สุด มีไรสงสัยก็ถามแทนหมด

ยังมีอีกเยอะครับ พูดไปหนึ่งวันก็มีให้พูดได้ไม่หมด
เอาเป็นว่าเราดูแลเค้าให้ดีที่สุด รักเค้ามากๆ
เพราะทุกครั้งที่เค้าจากไป ผมไม่เคยได้อยู่กับเค้าตอนเค้าไปสักครั้ง
ออกจากบ้าน เค้าก็จะพยายามเดินมาส่ง
ถ้าเดินไม่ได้ก็พยายามกระดิกหางส่ง
แต่พอไปทำงานได้รับโทรศัพท์แล้ว
ได้รับข่าวว่าเค้าไปแล้ว มาเจออีกทีก็ตอนเอาเค้าไปเผา
แล้วได้แต่บอกกับเค้าว่า ไปสบายเถอะนะลูกพ่อ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: : อารมณ์เดิมกับคนจำพวกเดิมๆ เกี่ยวกับ รพ.รักษาสัตว์ (อ่าน 5005 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้