เจ้าคันแรก ที่เห็นบ่อยๆทำเวลาต่ำกว่านี้มากครับ แต่คันนี้สงสัยเป็นไฟฟ้าได้ เจ็ดฟ่าๆเรื่องเด็กๆครับ เมกาเค้าจะแข่งกันแค่สี่ร้อยกะสองเมตร ดูว่าใครเร็วกว่าถึงขั้นเอาเครื่องยนต์จรวด ไม่ก็เครื่องยนต์เจ็ทมายัดใส่เลย อันนี้ทำเวลาแค่สองสามวิเองมั้ง เขาเล่นอย่างนี้มากลายสิบปีแล้วครับ
ส่วนอันที่สองนี่ ก่อนอื่นต้อง
เขาเก่งมากเยี่ยมมาก แล้วก็เกิดถูกที่ด้วย หากอยู่เมืองไทย คงโดนจับฐานดัดแปลงสภาพรถไปแล้วครับ เสร็จ.....โก๋ในเครื่องแบบไปแระ อิอิอิ
นายคนนี้น่าจะมีแรงบันดาลใจจากฮอปบี้รถบังคับวิทยุ ยี่สิบกว่าปีที่ผมเล่น ทั้งรถ เครื่องบิน ปัจจุบันหากว่างก็เล่นกับลูกๆบ้าง ส่วนใหญ่จะเป็นเครื่องบิน(ฮ.) ซะมากกว่า รถไม่ค่อยไปจับแล้วถือว่าบรรลุแล้วครับ เลยไม่ค่อยกลับไปเล่นอีก แต่ฮ.ยังแค่โนวิด ต้องศึกษาอีกเยอะพอควรเลย ว่างก็เป็นชวนกันไป ที่อุบลเราสร้างสนามบินเล็ก ไว้สำหรับสมาชิกชมรมเครื่องบินเล็ก มีรันเวย์เหมือนสนามบินจริง แต่ผมไม่ได้เล่นมานับสิบปีแล้ว แต่มีส่วนเล็กๆให้เกิดสนามนี้ ใช้สนามบินเก่าของญี่ปุ่นสมัยสงครามโลกครั้งที่สอง ผู้การฯท่านก็สนับสนุน พรรคพวกเราก็มีกำลัง เลยเกิดขึ้นครับ(ช่วยกันลงขันกันสร้างนับสิบปีแล้วล่ะ) ทุกๆวันเด็กจะมีการบินโชว์ทุกปีครับ บางทีก็ลิงค์กันกับทางกรุงเทพ วันนี้พัฒนาไปไกลลิบแล้วครับ แล้วพรรคพวกที่เคยเล่นเครื่องบินเล็ก วันนี้อั๊พเกรดไปเล่น พารามิเตอร์กันหมดแล้ว ผมทีแรกก็จะไปลองด้วย แต่พอไปลองแบกดู ยี่สิบห้ากิโลรัยของมัน เอาจนหงายหลัง นี่ยังไม่เท่าไร อีตอนที่ลอยขึ้นไปแบบไม่จำกัดความสูงเนี่ย ขึ้นเครื่องมันยังแค่เห็นพื้นเครื่อง แต่เราห้อยต่องแต่งมองลงมามันเสียว เลยขอลาก่อนไม่เอาครับ เล่นฮ.กะลูกๆมันส์กว่า
ทีนี้จาเข้าประเด็นแล้วนะ ที่เกริ่นให้ฟังตอนแรกๆ เป็นการบอกเล่าให้ฟังว่าทำไมถึงพอรู้เรื่องเหล่านี้ ก็เพราะเคยเล่นเคยสร้างเครื่องบินบังคับจากไม้บัลซ่า จนมันสามารถขึ้นบินบนท้องฟ้าได้สำเร็จครับ ใช้เครื่องยนต์นะ แล้วก็เคยขายอุปกรณ์เหล่านี้ด้วยครับ วิทยุฟูตาบ้าเจ็ดไชแนลผมยังเก็บไว้อยู่เลย วันดีคืนดี ยังคิดเล่นๆว่า จะเอามาคอนโทรล คันเร่งไฟฟ้าในสามห่วงน่าจะดี มะวานกลับจากขอนแก่น ชักเมื่อยๆเท้าขวา นึกอยากจะไม่ต้องเหยียบ เลยทำให้คิดเรื่องนี้ แบบเครื่องบินไง คันเร่งมันอยู่ที่มือ แล้วเร่งคงที่ แต่วันนี้เทคโนโลยี มันก้าวกระโดนไปจนถึงเราไม่ต้องขับแระ มันคอนโทรลเองหมด แต่เริ่มมีในเมกานะ ที่อื่นคงอีกนาน
ตอนที่เล่นรถบังคับวิทยุ(ไฟฟ้า) ๑ ต่อ ๑๐ สเกล หมายถึงย่อส่วนจากของจริง ลงมาสิบส่วน แค่ของเดิมๆที่ติดมอร์เตอร์ ๒๔๐ มาจากโรงงาน มันก็ทำความเร็วได้ระดับ ๖๐ ถึง ๘๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมงแล้วครับ ยิ่งประเภทขับเคลื่อนสี่ล้อฟูลไทม์แล้ว ยิ่งโหดครับ มันตะกุยจากจุดหยุดนิ่งขึ้นไปที่ท๊อปสปีดของมันภายในระยะแค่สองสามเมตรเองครับ แต่อย่าพลาดนะ ชนทีตัวถึงกระจุยเลยครับ แต่รถพวกนี้มีอะไหล่แทบทุกชิ้น ยี่สิบกว่าปีที่แล้ว เคยมีเด็กวัยรุ่นเห็นผมเล่น แล้วมาขอลองแข่งกับรถแว้นของเขา ตอนนั้นฮอนด้าโนวามันกาลังดังระเบิด ลองกันสองเสาไฟฟ้า แค่ออกตัวเจ้าจิ๋วผมก็ทิ้งไปแล้วหนึ่งเสาไฟฟ้าครับ พอเข้าเสาไฟฟ้าที่สองโนวามันก็ได้รอบ ค่อยๆไล่ตามแต่ไม่ทัน เจ้าจิ้วเข้าเส้นก่อน ลองกันหลายครั้ง ก็ไม่มีปัญญาเอาชนะได้สักครั้ง จนต้องขอเป็นสามเสาไฟฟ้า ถึงจะชนะได้ครับ นั่นแสดงว่า นายคนนี้ ได้เห็นสัจจะธรรมนี้ของรถไฟฟ้า ที่มันมีพลังมหาศาล ทั้งแรงบิด ทั้งรอบ เขาเดินตามรอยมัน ผลก็อย่างที่เห็นในวีทีอาร์นั่นล่ะ ไม่ต่างกันเลยกับยี่สิบกว่าปี ที่ผมเอารถบังคับแข่งกับรถมอร์ไซด์ ทิ้งขาดเป็นทุ่ง ยิ่งแค่เสาไฟฟ้าเดียว รถมอร์ไซค์หมดสิทธิชนะทุกกรณี ลองนึกภาพดูนะ เขาออกตัวยกล้ออยู่จากเส้นสตาร์ทแค่เมตรสองเมตรไม่เกินสาม เจ้าจิ๋ว มันกระโจนถึงเส้นชัยแล้วครับ แต่ยางเปลืองมากๆ มันตะกายสี่ล้อครับ เป็นของเล่นผู้ใหญ่ที่สุดยอดชิ้นหนึ่งครับ ลองเอา ๑๐ คูณดูนะ ความเร็วระดับ ๖๐ ถึง ๘๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง หากมันเท่าของจริงไม่ย่อส่วน ก็ระดับ ๖๐๐ ถึง ๘๐๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมงนะ แต่มาแค่สองสามวิ แล้วรถอะไรมันจะมาเอาชนะได้ล่ะ เทียบเท่าหรือเร็วกว่าเครื่องบินเจ็ทอีกครับ หากเปลี่ยนมอร์เตอร์ให้แรงขึ้น ความเร็วระดับ ๑๐๐ ถึง ๑๒๐ เป็นเรื่องเด็กๆเลยครับ แล้วมันวิ่งต่อเนื่องได้ประมาณ ๑๕ นาทีต่อการชาร์ทหนึ่งครั้ง ลองคิดเล่นๆดู ได้ระยะทาง ๑๕๐ ถึง ๒๐๐ กิโลเลยนะ
เหตุผลนี้ไง ที่เมกา กับโอเป็ค ถึงได้ร้อนตัวไม่ยอมให้รถไฟฟ้าเกิดในโลกนี้ จนกว่าน้ำมันจะหมดโลกซะก่อนไงครับ ยี่สิบกว่าปีที่ผ่านมา รถไฟฟ้าของบ.ฮอนด้านั้นพัฒนาได้ก้าวหน้ากว่าใครเพื่อน ชาร์ทแบตครั้งวิ่งได้ระดับห้าหกร้อยกิโลเมตรเลยครับ ที่ความเร็ว ๑๒๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมง แถมมีระบบควิกชาร์ท นั่งจิบกาแฟ นั่งพัก ชาร์ทแบตต่ออีกสามสิบนาทีหรือหนึ่งชั่วโมง มันก็ไปต่อได้เป็นร้อยกิโลเมตรแล้ว ตอนนั้นเรายังมีแค่ถ่านนิเกิลแคสเมียมนะ วันนี้พัฒนาไปไกลลิบ เป็นลิเที่ยมไออ้อน หรือสูงกว่าแล้ว เห็นไหม อะไรๆ ก็ผลประโยชน์ แต่ยอดชายนายนี้ บรรลุธรรมขั้นสูงสุด สามารถเอาประโยชน์จากรถบังคับ มาใช้ในสนามได้สำเร็จ เยี่ยมมากๆ นายแน่มาก เราขอชมจากใจจริง
ป.ล.หากจะมีพิมพ์ผิดพิมพ์ถูกมั่งก็ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงนะครับ เพราะคิดไปพิมพ์ไปเสร็จก็ส่งโลด แป้นพิมพ์ยังไม่ได้ดูเลย อิอิอิ
