เข้ามาอ่านกันเยอะๆนะ

พอดีไปเจอมาเลยเอามาให้อ่านกัน
เรื่องเล่าของชายผู้หนึ่ง ที่ได้กลับไปงานเลี้ยงศิษย์เก่า .........

เมื่อวัน ที่ 8 มีนา ที่ผ่านมาผมได้ไปงานที่โรงเรียน เหมือนเช่นทุกปีตอนกลับเดินมาตามตึกยาวเพื่อจะกลับมาทางประตู ด้าน
เพาะช่าง ยังไม่ถึงบริเวณเศาลหลวงพ่อปู่ พบอาจาร์ ยท่านหนึ่งนั่งอยู่
จำได้ว่าเป็นอาจารย์ สุธี ท่านเกษียณไปแล้ว ไม่รู้คุณรู้จักรึ เปล่า กราบอาจารย์ท่านแล้ว สังเกตุเห็นว่าอาจารย์ร้องไห้อยู่ ท่านบอก เพิ่งได้ พบกับรุ่นพี่ที่มาในงาน รุ่นที่เท่าไหรก้อไม่ได้ถาม เป็นนายทหารราชองครักษ์ชั้น ผู้ใหญ่ เค้าเล่าให้อาจารย์ฟัง ว่า
....ในหลวงทรงร้องให้..เห็นบ่อย ทรงเสียใจที่เมืองไทยจะสิ้นในรัชกาลของท่าน แล้วกระนั้นหรือ

ผมอยากจะตอบอาจารย์ไปว่าคงไม่ หรอก ถ้าคนไทย รู้จำคำว่าว่า'หน้าที่'มากกว่า"สิทธิ" เราเคยชินกับการเป็น..ผู้รับ...จากคนคนหนึ่งที่เกิดมาเป็น..ผู้ให้... ให้มาตลอด เคยชินจนลืมไปว่าวันนี้ถึงเวลาแล้วรึยังที่ เราควรจะผู้ให้แก่พระองค์ ท่านบ้าง... ผมลาอาจารย์เรียบร้อยร้อย กลับไป ตามตึกยาว ไปไหว้ พระผู้ให้กำเนิดโรงเรียน อธิฐาษขอให้พระองค์ท่านช่วยคุ้มครอง ให้หลานท่านทรงมีแต่ความสุข..ทรงมีพระพลานามัยที่แข็งแรง...เพียงแค่ไม่อยากได้ ยิน ว่า
...ในหลวงทรง ร้องไห้
ความสุขของพระมหากษัตริย์
หนึ่งปีที่ผ่านมา
เราใส่เสื้อเหลืองเราใส่สาย รัดข้อมือสีเหลือง

คนนับแสนไปนั่งรอเป็นชั่วโมงๆ หน้าพระที่นั่งอนันตสมาคม เพื่อจะได้เห็นพระพักตร์ของพระบาทพระเจ้าอยู่หัวเพียง ไม่กี่นาทีวันนั้น ในขณะที่ทั้งโลกเริ่มเสื่อมศรัทธาในระบบการปกครองโดยมีพระมหา กษัตริย์เป็นประมุขเราได้ แสดงให้โลกได้เห็นว่ามีประเทศเล็กๆ ประเทศหนึ่งที่คน ทั้งชาติยังซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อราชวงศ์ จักรี และ พระมหากษัตริย์อันทรงเป็นที่รักยิ่งของคน ไทย

......สิบสองปีที่ผ่าน มา

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระประชวรหนัก ด้วยโรคหัวใจเพราะทรงงานหนักเกินไปในขณะเดียวกัน สมเด็จพระราชชนนีก็ทรงพระ ประชวรหนักอยู่ ณ โรงพยาบาลศิริราชเช่นกัน เรายังจำรูปในหนังสือพิมพ์ที่พระบาท สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนินไปทรงเยี่ยมพระราช ชนนี
ไม่กี่วันหลังจากการผ่าตัดใหญ่ถวาย พระหัตถ์ข้างหนึ่งกุมอยู่ที่พระอุระ และในพระหัตถ์อีกข้างหนึ่งทรงถือ ม้วน แผนที่กรุงเทพฯ เพราะน้ำกำลังท่วมกรุงอยู่ ยัง จำกันได้ไหม?
...... 34 ปีที่ผ่าน มา

วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2516

เป็นครั้งแรกในรัชกาลที่เกิด วิกฤติด้านการเมืองรุนแรงที่สุด
วันนั้น นิสิตนักศึกษา และประชาชนนับหมื่นนับแสนเดินขบวนประท้วงรัฐบาล เหตุการณ์ร้ายแรงยิ่งขึ้นตำรวจ ทหารยิงประชาชน ในขณะที่นิสิตนักศึกษาก็เผาสถานที่ราชการ เกิดกลียุคทุกหย่อม หญ้า
" คนไทยฆ่าคนไทยด้วยกันเอง "
คืนนั้น สถานี โทรทัศน์ทุกช่องถ่ายทอดสดจากพระราชวังสวนจิตรลดา
พระ บาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชดำรัสกันคนไทยทุกคนว่า ?คนไทยจะฆ่าคนไทยด้วยกันไม่ได้ ทุกอย่างต้องสงบโดยฉับ พลัน?
และทุกอย่างก็สงบโดยฉับ พลัน หลังจากนั้นไม่นาน มีฝรั่งคนหนึ่งมาถามผม ว่า ?เป็นไปได้อย่างไร ที่คนๆ เดียวจะมีอำนาจเหนือคนทั้งประเทศได้อย่างนั้น?? ผมไม่ได้ตอบ แต่ตอนนั้นใจผมคิดถึงประโยคที่ มรว. คึกฤทธิ์ ปราโมชฯ ได้ให้ สัมภาษณ์กับสถานีโทรทัศน์ BBC ว่า พระองค์ทรง เป็น "SOUL OF THE NATION" หรือ?จิต วิญญาณของคนไทยทั้ง ชาติ? ยังจำกันได้ไหม?
แล้ววันนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่
เราสร้างค่านิยมผิดๆ ว่าคนที่ประสบความสำเร็จคือคนที่มีเงินมากที่ สุด
เราโกงทุกครั้งที่มีโอกาส
เราเรียกร้องประชาธิปไตยโดยคิดถึงแต่ ? สิทธิ? แต่ลืมคำว่า ? หน้าที่?
เรากำลังฆ่ากันเองทุกวันในภาค ใต้
เราสร้าง ?กฎ หมู่? ให้เหนือ ? กฎหมาย?
เราเดินขบวนประท้วงในทุกอย่างที่เราไม่เห็น ด้วย
เราก้าวร้าวต่อกัน เราแตกแยกกัน
และทั้งโลกกำลังจับตามองเราอยู่
เราเคยหยุดคิด กันบ้างไหมว่า
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของ เรา
จะทรงเสียพระทัยเพียงใด?
แล้วสิ่งที่เราทำไปในวันเฉลิมพระชนมพรรษาคืออะไร การที่เราใส่เสื้อเหลือง สายรัดข้อ มือ ที่ว่า Long life The King เราทำเพื่ออะไร
มันเป็นแค่ผักชีโรยหน้าที่จะ แสดงให้โลกเห็นว่าคุณรักพระมหากษัตริย์เพียงใดเท่านั้นนะ เหรอ
80 ชันษาของพระองค์ท่าน หากเปรียบ กับคนธรรมดาก็สมควรที่จะได้พักเต็มที่ ได้รับการดูแลและระมัดระวังเป็นพิเศษ ไม่ สมควรที่จะตรากตรำทำงานหนัก แต่กลับเป็นว่า ในปีที่ครบ 80 ชันษาของพระองค์ท่านยังต้องทรงงานอยู่ตลอดเวลา ทั้งๆ ที่ทรงต้องอยู่ภาย ใต้การถวายการดูแลของคณะแพทย์

พระองค์ต้องรับทุกข์ ของคนไทยทั้งชาติ
ความสุขของพระมหากษัตริย์พระองค์ นี้
ไม่ใช่จะประทับอยู่ในพระราชวังใหญ่โตสวยงาม แห่ ล้อม
ด้วยข้าราชบริพาร

หากแต่ความสุขของพระมหากษัตริย์พระองค์นี้คือ
เมื่อ ประชาชนของพระองค์ท่านรักสามัคคีกัน
รู้จักความ พอ เพียง และมีสติ-เพียงเท่านี้เอง
แล้ววันนี้เรากำลังทำ อะไรกันอยู่?
หรือนี่คือการแสดงความกตเวทีต่อพระมหา กษัตริย์ของเรา?

Long life The King
ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เข้ามาอ่านกันเยอะๆนะ (อ่าน 2420 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้