จุดอ่อนของคนไทย 10 ประการ จากวิกรม กรมดิษฐ์‏ (เครียดไปไหมเนี้ย)

[neung-ae]

จุดอ่อนของ คนไทย 10 ประการ จากวิกรม กรมดิษฐ์ เจ้าพ่ออมตะ




จุดอ่อนของคนไทย 10 ประการ

       ต้องบอกว่าประเทศไทยเปิดศักราชปีเสือไม่โสภา เมื่อ ประธานองค์การส่งเสริมการค้าต่างประเทศของญี่ปุ่น (เจโทร กรุงเทพฯ) ระบุว่าไทยอาจไม่เป็นประเทศที่น่าสนใจในการลงทุนเหมือนที่ผ่านมาในสายตาของ นักลงทุนญี่ปุ่น  ทำให้คิดถึงความคิดเห็นของ วิกรม กรมดิษฐ์ เจ้าพ่ออมตะนครที่เคยพูดถึง “จุดอ่อน” ของคนไทยไว้ 10 ข้อคือ

1 . คนไทยรู้จักหน้าที่ของตัวเองต่ำมาก   โดยเฉพาะ หน้าที่ต่อสังคม เป็นประเภทมือใครยาวสาวได้สาวเอา เกิดเป็น ธุรกิจการเมือง ธุรกิจราช การ ธุรกิจการศึกษา ทำให้ประเทศชาติล้าหลังไปเรื่อยๆ 
2.   การศึกษายังไม่ทันสมัย   คนไทยจะเก่งแต่ภาษาของตัวเอง ทำให้ขาดโอกาสในการแข่งขันกับต่างชาติในเวทีต่างๆ ไม่กล้าแสดงออก ขี้อายไม่มั่นใจในตัวเอง เราจึงตามหลังชาติอื่น จะเห็นว่าคนมีฐานะจะส่งลูกไปเรียนเมืองนอกเพื่อโอกาสที่ดีกว่า 
3.   มองอนาคตไม่เป็น   คนไทยมากกว่า 70% ทำงานแบบไร้อนาคตทำแบบวันต่อวัน แก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปวันๆ น้อยคนนักที่จะทำงานแบบเป็นระบบ เป็นขั้น เป็นตอ มีเป้าหมายในอนาคตที่ชัดเจน 
4.   ไม่จริงจังในความรับผิดชอบต่อหน้าที่  ทำแบบผักชีโรยหน้าหรือทำด้วยความเกรงใจ ต่างกับคนญี่ปุ่นหรือยุโรปที่จะให้ความสำคัญกับสัญญาหรือข้อตกลงอย่างเคร่ง ครัด เพราะหมายถึงความเชื่อถือในระยะยาว ปัจจุบันคนไทยถูกลดเครดิตความน่าเชื่อถือด้านนี้ลงเรื่อยๆ 
5.   การกระจายความเจริญยังไม่เต็มที่   ประชากรประมาณ 60-70% ที่อยู่ห่างไกลจะขาดโอกาสในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของตัวเองและชุมชนซึ่งเป็น หน้าที่ของภาครัฐที่ต้องส่งเสริม
6.   การบังคับกฎหมายไม่เข้มแข็ง และดำเนินการไม่ต่อเนื่อง ทำงานแบบลูบหน้าปะจมูก ปราบปรามไม่จริงจัง การดำเนินการตามกฎหมายกับผู้มีอำนาจหรือบริวารจะทำแบบเอาตัวรอดไปก่อน ไม่มีมาตรฐาน ต่างกับประเทศที่เจริญแล้ว ข้อนี้กระบวนการยุติธรรมจะต้องปรับปรุง 
7.   อิจฉาตาร้อน   สังคมไทยไม่ค่อยเป็นสุภาพบุรุษ เลี่ยงเป็นศรีธนญชัยยกย่องคนมีอำนาจ มีเงิน โดยไม่สนใจภูมิหลัง โดยเฉพาะคนที่ล้มบนฟูกแล้วไปเกาะผู้มีอำนาจ เอาตัวรอด คนพวกนี้ร้ายยิ่งกว่า ผู้ก่อการร้ายดีแต่พูด มือไม่พายเอาเท้ารานํ้า ทำให้คนดีไม่กล้าเข้ามาเพราะกลัวเปลืองตัว & nbsp;
8.   เอ็นจีโอค้านลูกเดียว เอ็น จีโอ บางกลุ่มอิงอยู่กับผลประโยชน์เอ็นจีโอดีๆ ก็มี แต่บ้านเรามีน้อย บ่อยครั้งที่ประเทศเราเสียโอกาสอย่างมหาศาลเพราะการค้านหัวชนฝา เหตุผลจริงๆ ไม่ได้พูดกัน 
9.   ยังไม่พร้อมในเวทีโลก   การสร้างความน่าเชื่อถือในเวทีการค้าระดับโลกของเรายังขาดทักษะและทีมเวิร์ค ที่ดี ทำให้สู้ประเทศเล็กๆ อย่างสิงคโปร์ไม่ได้ 
10. เลี้ยงลูกไม่เป็น   ปัจจุบัน เด็กไทยขาดความอดทน ไม่มีภูมิคุ้มกันเป็นขี้โรคทางจิตใจ ไม่เข้มแข็ง เพราะเราเลี้ยงลูกแบบไข่ในหิน ไม่สอนให้ลูกช่วยตัวเอง ต่างกับชาติที่เจริญแล้ว เขาจะกระตือรือร้นช่วยตนเองขวนขวาย แสวงหา ค้นหาตัวเอง และเขาจะสอนให้สำนึกรับผิดชอบต่อสังคมข้อสุดท้าย! อ่านแล้วอาจต้องแปะติดข้างฝาไว้เลย!! 
 
 
 

[Toom]

 

[non01]

 

[aumkun05]

นี่หรือเมืองพุทธ!!

[~RETRO RACE...つづく]

 คือ ผู้นำ ประเทศ หรือ พวก มี สี ครับ มีอำนาจแต่ใช้ในทางที่ผิด พัฒนาแบบผิดๆ
คุณเล่น โกงภาษี ประชา ชน คนพวกนี้เปลี่ยนแปลง ประเทศ ไปในทางที่แย่ ครับ
ตราบใดที่มีการ คอรับชั่น  อยู่ผมว่า เจริญยากอ่ะ ภาษี ของประชาชน กินกัน หมด
กฏหมายก็แย่ คนมีเงิน มี พวก มีสี ทำอะไรไม่กลัวความผิด  ถ้ากฏหมายบ้านเรา ได้ครึ่งนึง ของ ฮ่องกง
ก็ดีซินะ  ดูซิโต๊ะ บอลเล่นกันสนั่นเลย ตำรวจไม่จับ คนมีเงินมีอำนาจทำได้ทุกอย่าง

[jedee]

 ถูกเผงเลย ขอคาราวะหนึ่งจอก 

[offza fte]

เพิ่มเติมให้อีกนิด จากบทความต่างประเทศ เห็นตัวเลขแล้วตกใจ เราสอบ TOEFL อยู่ในกลุ่มต่ำสุดของเอเชีย

สนใจอ่านเพิ่มลองเอาคำว่า The End of Brand Thailand by NewsWeek ใส่ใน google ดู

สิ่งหนึ่งที่ประเทศไทยบกพร่องคือการวางแผนระยะยาว ในช่วงเวลาที่ประเทศรุ่งเรือง ไม่ว่าพรรคประชาธิปัตย์ของนายอภิสิทธิ์หรือพรรคไทยรักไทยของทักษิณที่เข้ามามีอำนาจเมื่อปี 2544 ไม่เคยคิดที่จะลงทุนยกเครื่องระบบการศึกษาอันคร่ำครึ ที่ได้แต่เน้นให้ประชาชนอ่านออกเขียนได้กับท่องจำ ไต้หวัน สิงคโปร์ จีน และอินเดีย ลงทุนในเรื่องการศึกษาระดับมหาวิทยาลัย เน้นความชำนาญภาษาอังกฤษ และความถนัดเชิงมูลค่าสูง ผลที่ได้รับก็คือสามารถที่จะสร้างบริษัทยุคใหม่ที่ใหญ่ระดับโลกได้ สร้างอุตสาหกรรมที่รองรับการใช้ภาษาอังกฤษจากต่างประเทศได้ แต่รัฐบาลไทยและกลุ่มธุรกิจใหญ่ที่สำคัญๆยังคงง่วนอยู่กับการรับจ้างผลิตสินค้ามูลค่าต่ำให้กับต่างชาติอยู่ รัฐบาลไทยไม่เคยสร้างแรงจูงใจที่จะให้บริษัทคนไทยพัฒนาบุคคลากรของตนให้มีคุณภาพแล้วขยายกิจการไปทั่วโลกซึ่งต่างจากจีนและสิงคโปร์ ที่ผ่านมาบริษัทข้ามชาติขนาดใหญ่ของคนไทยมักผูกตัวเองติดกับตัวผู้นำประเทศเพื่อให้ได้รับการคุ้มครอง ปรับตัวอย่างเชื่องช้าที่จะเข้าสู่กระบวนการแข่งขันอย่างแท้จริงในตลาดโลก ถึงแม้ว่าจะได้ลงนามในข้อตกลงการค้าเสรีกับจีนและประเทศอื่นๆในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ไปแล้วก็ตาม

ความล้มเหลวที่เห็นได้ชัด ประเทศไทยทำคะแนนในการสอบโทเฟล(TOEFL) ซึ่งเป็นการทดสอบความรู้ด้านภาษาอังกฤษสำหรับนักเรียนที่จะเดินทางไปศึกษาต่อระดับปริญญาตรีในต่างประเทศ อยู่ในกลุ่มต่ำสุดของเอเชีย
ไม่มีบริษัทของคนไทยที่จะถือกำเนิดขึ้นมาเทียบชั้นกับบริษัทคอมพิวเตอร์ยักษ์ใหญ่ของใต้หวันอย่างเอเซอร์(Acer)หรือบริษัทยักษ์ใหญ่ทางด้านไอทีอย่างอินโฟซีส(Infosys)ของอินเดีย ในขณะที่จีนเอาการลงทุนในอุตสาหกรรมระดับล่างไปกินเรียบ บริษัทที่จะลงทุนในอุตสาหกรรมชั้นสูงก็เมินประเทศไทย อินเทลลงทุนสร้างโรงงานผลิตคอมพิวเตอร์มูลค่าพันล้านดอลลาร์ในเวียตนาม สำนักข่าวเอพีรายงานไว้เมื่อปีที่แล้วว่า นักลงทุนชาวใต้หวันให้คำมั่นว่าจะลงทุนหลายพันล้านดอลลาร์ในเวียตนาม เปรียบเทียบกับคำมั่นว่าจะลงทุนในประเทศไทยเพียงแค่ 200 ล้านดอลล่าร์ ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าประเทศไทยไม่สามารถพัฒนาตัวเองขึ้นไปสู่อุตสาหกรรมการผลิตในการที่จะผลิตสินค้าที่มีมูลค่าสูงๆได้ และก็ไม่สามารถที่จะใช้ประโยชน์จากการใช้จ่ายของภาครัฐในการกระตุ้นเศรษฐกิจในช่วงเวลาที่โลกต้องเผชิญกับวิกฤตการทางการเงินได้ อัตราการเจริญเติบโตของประเทศในช่วง 4 ปีที่ผ่านมาตกต่ำลงอย่างน่าใจหาย จาก 5.2 เปอร์เซ็นต์เมื่อปี 2549 มาเป็น 4.9 เปอร์เซ็นต์ในปี 2550 ลงมาเหลือ 2.5 เปอร์เซ็นต์ในปี 2551 และติดลบ 2.3 เปอร์เซ็นต์ ในปีที่แล้ว 2552

ในขณะที่ผู้นำของไทยไม่มีใครสนใจที่จะรักษาสภาพของแก่นแท้ที่เป็นแรงดึงดูดใจนักท่องเที่ยวให้เข้ามา เพื่อนบ้านอย่างสิงคโปร์กลับออกกฎหมายคุ้มครองสิ่งแวดล้อมและบังคับใช้อย่างเคร่งครัด ไม่เว้นแม้กระทั่งประเทศที่เป็นอุตสาหกรรมอย่างหนักอย่างเกาหลีใต้ ผู้ว่าฯกรุงโซลคนที่แล้วกับประธานธิบดีคนปัจจุบัน ลี เมียง บัก ดูแลให้มีการปลูกต้นไม้ใหม่เป็นล้านๆต้นรอบๆเมืองหลวงและทำความสะอาดคูคลองและแม่น้ำสำคัญในกรุงโซล ประเทศไทยกลับปล่อยให้สิ่งมหัศจรรย์ทางธรรมชาติแห่งแล้วแห่งเล่าถูกทำลายโดยการปล่อยให้มีการสร้างรีสอร์ทและคอนโดมีเนียม ทำลายจุดสำคัญๆที่เป็นองค์ประกอบของสินค้ายี่ห้อประเทศไทยทีละจุด ตามรายงานของ National Geographic Society ในกรุงวอชิงตันเมื่อปี 2551 รายงานเกี่ยวกับภูเก็ตไว้ว่า จากที่เคยเป็นสถานที่ท่องเที่ยวชั้นนำของประเทศ แต่ในปัจจุบัน “มนต์เสน่ห์ของความงามอันน่ามหัศจรรย์ ความบริสุทธิ์ของธรรมชาติ และวัฒนธรรมอันหลากหลายที่นักท่องเที่ยวอยากมาเห็น ได้ถูกทำลายไปจนหมดแล้ว”

[AE 115]

เห็นด้วยครับ

[~ Funky_nu_NoO :]

ขอบคุณครับ ข้อคิดพวกนี้ทำเจ้าของความคิดเจริญมาแล้ว ควรเอาแบบอย่างและควรช่วยกันพัฒนา ทำคนเดียวก็ไม่มีประโยชน์

[Hmee]

มันเป็นแบบทุกข้อความข้างต้นเลยอะ 
ต้องปลูกฝั่งตั้งแต่อนุบาลครับ และเริ่มจากตัวเราเอง

[RinSa YoYoLive]

ใช่คะมันเป็นเรื่องจริง รู้อยู่แก่ใจแล้วนิ 

[jedee]

  ใครนำจุดอ่อนนี้ไปแก้ไข ปรับปรุงคุณภาพชีวิตของตนและครอบครัวลองดูดิ  รับรอง ชีวิตนี้จะมีแต่ความสุข สมหวัง ความเจริญ ร่ำรวย เฮงๆ เด้อ คับ เด้อ ขอ บอก เหอะๆๆๆๆ หดหู่แทนจิงๆ ให้ต่างชาติมาวิจารณ์คนไทย แต่มันก็จริง มันเข้ามาศึกษาคนไทยนานหลายสิบปีแล้ว ก่อนที่จะกลืนประเทศของเราจร้า พวกเรายังไม่ตื่นอีกหรอเนี่ย ทุกวันนี้ เขากำหนดให้เราเป็นแค่ทาสแรงงานราคาถูกของเขา กำหนดเอากิเลส ตัณหาเข้าเป็นตัวตั้งตัวล่อ ให้เรามุ่งแต่ทำงานๆๆๆๆๆลูกเดียว ไม่มีสองลูก เพื่อที่จาได้ไปเป็นหนี้เขาทั้งชีวิต เพื่อที่จะไปแสวงหากิเลสที่เขากำหนดไว้ล่อเราให้เข้าไปติดบ่วง  บ้านหรูใจกลางเมือง รถรุ่นใหม่ไฮเทคโนโลยี กับชีวิตใหม่มือถือรุ่นใหม่ล่าสุด เครื่องบำรุงกิเลสรุ่นใหม่ล่าสุดจนไม่มีคำว่าจะพอเมื่อรัย ออกใหม่มาล่อใจเรื่อยๆ(ซึ่งเขาหลอกเราให้หลงทั้งเพ) ทีนี้ เราก็ผ่อนบ้านสามสิบปี ผ่อนรถเจ็ดปี พอครบเจ็ดปี ก็ดิ้นรนเป็นหนี้อีกออกรุ่นใหม่ เป็นหนี้ต่ออีกเจ็ดปี     ทั้งที่บรรพบุรุษเราไม่เคยสอนแบบนี้  การใช้จ่ายก็ใช้เงินพลาสติก รูดๆๆๆๆๆๆๆแล้วก็รูดๆๆๆลูกเดียว เอาเงินในอนาคตมาใช้ทั้งนั้น ขณะเดียวกัน ต่างชาติมันก็คอยสูบเลือดสูบเนื้อพี่น้องไทยอย่างสบายใจ  ตอนผมเรียนหนังสือ ป่าป๊า ส่งเงินไปให้เดือนละพันสอง เช่าหอสี่ร้อย ยังเหลือในแต่ละเดือน ค่ารถเมล์บาทเดียว ต่อระยะอีกห้าสิบสตางค์ วันนี้เป็นไง การมีเงินน้อยกะมีเงินเหลือเก็บ ข้าวของถูก กับการมุ่งๆๆๆๆหาแต่เงินเยอะๆๆๆๆ แต่มันไร้ค่า เงินหมื่นเท่ากับเงินบาทในสมัยก่อน ปู่ผมเป็นข้าราชการคนแรกในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชการที่ ๕ ท่านทรงเลิกทาส แล้วตั้งกระทรวงศึกษาธิการ แต่ไม่มีครูอาจารย์ที่จะสอนประชาชน เลยจำเป็นต้องกะเกณฑ์ พระซึ่งบวชได้มหาเปรียญเก้าประโยค มาเป็นครูสอนนักเรียน  ปู่ผมเงินเดือนเดือนละ ๑ บาท ยังเลี้ยงลูก(ป่าป๊าผม) ซึ่งมีทั้งหมด ๑๑ คน ส่งเสียจนได้รับราชการจนมีวันนี้ ป่าป๊าผมก็ ๗๕ เข้าไปแระ ปู่ผมก็ไปรออยู่ที่ดุสิตแระ  เราเองต่างหากล่ะที่ปล่อยให้ต่างชาติเข้ามา แล้วก็จับเอาสิ่งดีๆของเราไปเกือบหมด โดยไม่มีใครปกป้องเลย มะก่อนเราเปิดบ้านก็แค่ห้องรับแขก แต่เด๋วนี้เราเปิดหมดทั้งห้องนอนห้องน้ำ แถมขายบ้านให้ต่างชาติอีก   ทำไมไม่ช่วยกันรักษาไว้ครับ ถูกต้องตรงตามเป็นจริง กะถูกต้องตามทฤษฎีนั้นต่างกันลิบ เหมือนเครื่องTDI POWER ที่พูดถึงกระทู้ก่อนนั่นล่ะ     เท่าไรก็ไม่พอครับ หากเราไม่รู้จักพอ วันใดที่เรารู้สึกว่า พอแระ วันนั้นล่ะที่เราเริ่มจะเข้าถึงความจริงที่ว่า ผมเห็นเศรษฐีที่รวยเวลาทั้งวัน แต่ไม่สนใจเงินทองของมีค่า อันนี้เป็นเศรษฐีจริงๆ รวยกว่าทักษิณ รวยกว่าบิลเกดอีก   หากลดละวางลงได้มั่ง มีความพอเพียงสำหรับฐานานุรูปของเราเล้ว มันก็ก่อสุขทุกสถานนั่นล่ะ    ดังนั้นใครที่ขับเออีนั้นคือคนที่พอเพียง คนหนึ่งในสายตาผม ไม่สนรถรุ่นใหม่ ขอควบรุ่นเก่าพอ แต่ขอของดำๆเด้ แบบนี้มันก็สุขอีกแบบนะ คริคริ คริ 

[AT35 TZ#054]

.............เห็น.............แก่............ตัว...............

.............อยากจะเป็นผู้....รับ...........แต่ไม่เคยเป็นผู้...........ให้.............

.............เดินหน้า........สามก้าว.......ถอยหลัง.......สิบก้าว.............

......ระบบการศึกษา......ไม่สอนให้รักชาติ......ประวัติศาสตร์ให้บรรจุให้เรียนในระดับสูงๆๆ........ผมจำได้ผมเรียนครั้งสุดท้านตอน ม.1 .............

.........สอนแต่.....จะต้องกำไร....จะต้องชนะ......วิชาการที่เน้น....คุณธรรมจริยธรรม....ก็ไม่มี......คนถึงไร้คุณธรรม.....กลายเป็น........คุณ........นะ.........ทำ.........

...........แล้วก็การคอรับชั่น........อีก......กลุ่มคนบางกลุ่มจ้องแต่จะหาผลประโยชน์ให้ตัวเองและพ้อง........เลือกปฏิบัติ......หลายมาตรฐาน...............

...............จะแก้ปัญหาด้วยการศึกษา.........การศึกษาก็..ยุ่ง..........ล้มเหลว.............อีก....................

............คนทำผิดมันไม่.....กลัวกฏหมายหรอก...........มันกลัวประสิทธิภาพกฏหมาย..........มากกว่า..................

............ขออภัย.......นะครับ...........พล่าม....เยอะ....เห็นไม่สมควร.....ลบได้เลยนะครับ............

ถูกใจผมมาก โดยเฉพาะ เห็นแก่ตัว ผมเพิ่มให้อีกอันครับ  ไม่มีวินัยครับ

[PonD]

.............เห็น.............แก่............ตัว...............

.............อยากจะเป็นผู้....รับ...........แต่ไม่เคยเป็นผู้...........ให้.............

.............เดินหน้า........สามก้าว.......ถอยหลัง.......สิบก้าว.............

......ระบบการศึกษา......ไม่สอนให้รักชาติ......ประวัติศาสตร์ให้บรรจุให้เรียนในระดับสูงๆๆ........ผมจำได้ผมเรียนครั้งสุดท้านตอน ม.1 .............

.........สอนแต่.....จะต้องกำไร....จะต้องชนะ......วิชาการที่เน้น....คุณธรรมจริยธรรม....ก็ไม่มี......คนถึงไร้คุณธรรม.....กลายเป็น........คุณ........นะ.........ทำ.........

...........แล้วก็การคอรับชั่น........อีก......กลุ่มคนบางกลุ่มจ้องแต่จะหาผลประโยชน์ให้ตัวเองและพ้อง........เลือกปฏิบัติ......หลายมาตรฐาน...............

...............จะแก้ปัญหาด้วยการศึกษา.........การศึกษาก็..ยุ่ง..........ล้มเหลว.............อีก....................

............คนทำผิดมันไม่.....กลัวกฏหมายหรอก...........มันกลัวประสิทธิภาพกฏหมาย..........มากกว่า..................

............ขออภัย.......นะครับ...........พล่าม....เยอะ....เห็นไม่สมควร.....ลบได้เลยนะครับ............

ถูกใจผมมาก โดยเฉพาะ เห็นแก่ตัว ผมเพิ่มให้อีกอันครับ  ไม่มีวินัยครับ

เห็นด้วยครับ ระเบียบวินัยคือพื้นฐานขั้นต้นของสังคมมนุย์

คนไทยขาดวินัยในตัวเองเป็นอย่างมาก เอาสบายเข้าว่า อะไรก็ได้ง่ายๆคือไทยแท้