|
หัวข้อ: กลอนซึ้ง ๆ "วันครู" เริ่มหัวข้อโดย: ajmoo ที่ 16 มกราคม 2554 09:51:59 (http://image.ohozaa.com/i/917/7q350.jpg) (http://image.ohozaa.com/show.php?id=37264d8b1c107f13dc45b27e6f8a71e1) น้อมจิตวันทา บูชาคุณครู กตัญญูกตเวที แม้งานหนักเหน็ดเหนื่อยไม่เคยบ่น สู้อดทนส่งเสริมศิษย์พิชิตฝัน สู้อุตส่าห์สั่งสอนทุกวี่วัน จิตมุ่งมั่นอบรมจริยา หวังเห็นศิษย์ก้าวหน้าในชีวิต โดยอุทิศแรงกายให้สมค่า คำว่าครูผู้ที่ใช้ซึ่งปัญญา แก้ปัญหานานาประการ มีเมตตาปรานีเป็นที่ตั้ง คอยเหนี่ยวรั้งศิษย์รักทุกสถาน คอยชี้แนะช่วยเหลือและเจือจาน ศิษย์จึงผ่านอุปสรรคทุกสิ่งไป แม้งานหนักอย่างไรไม่เคยท้อ เพียงแต่ขอศิษย์รักที่เติบใหญ่ มีวิชาความรู้ตลอดไป เพื่อไว้ใช้เลี้ยงชีพสำหรับตน ขอน้อมจิตวันทาบูชาครู ขอเชิดชูปูชนีย์คุณมากล้น ขอกตัญญูต่อครูทุกทุกคน ขอกุศลแห่งความดีคุ้มครองครู ฯ กราบคารวะคุณครู สิบหกมกราฟ้าไร้หม่น ขอคุณครูทุกคนจงสุขี เกริกเกียรติ์ก้องเปี่ยมล้นท้นความดี อย่าได้มีขุ่นข้องหมองกมล ที่มีทุกข์จงคลายมลายสิ้น เป็นอาจิณศีลธรรมน้อมนำผล มีเมตตาปรานีศิษย์ทุกคน ส่งศิษย์พ้นวังวนอนธการ ครูเป็นผู้ชี้ทางสว่างให้ เป็นกำแพงคุ้มภัยทุกถิ่นฐาน เป็นแม่พระแม่พิมพ์มายาวนาน ศิษย์จึงผ่านผองภัยได้ด้วยครู คารวะพระคุณสามงามสง่า สูงคุณค่าสูงศักดิ์ยอดนักสู้ น้ำใจนั้นเลิศล้ำแสนดำรู ขอเชิดชูปูชนีย์ศรีบุคคล ร้อยอักษรกลอนกานท์ผ่านมาไหว้ เป็นมาลัยจากใจที่ท่วมท้น ด้วยศรัทธาสาธยายหลายถกล นำศิษย์พ้นโอฆะนทีภัย คุณครูที่รัก..... เห็นลำเรือลอยมา..ที่ท่าน้ำ พายวาดค้ำลำแอบเข้าแนบข้าง หลากหลายเท้าคู่น้อย..ก็พลอยวาง- ก้าวเหยียบย่างลงสู่..เสียงกรูเกรียว เรือจ้างน้อยลอยลำ..พายจ้ำจ้วง แต่ละช่วงจังหวะ..น้ำชะเชี่ยว เห็นเธอวาด..พายค้ำ..เรือลำเรียว อยู่กลางสายชลเปลี่ยว..อย่างเดียวดาย เช่น..ดวงวันลอยดวง..ขึ้นช่วงแสง ทาบหล้าแหล่งให้พิสุทธิ์..เห็นจุดหมาย เมื่อหัวใจมุ่งอยู่..ไม่รู้วาย จักจ้วงพายพาคน..ข้ามพ้นน้ำ งามยิ่งงาม..ก็ระยับอยู่กับโลก ปรุงปรนหอมบ่ายโบกโลมโลกต่ำ เมื่อปรารมภ์พร่างพร้อย..ทุกรอยกรรม- ย่อมจักย้ำยุดงามอยู่ท่ามตา มือเรียววาดพาย-วนกลางชลเปลี่ยว พร้อมทุกเสี้ยวส่วนใจ..รู้-ใฝ่หา คลื่นสวนลำโหมหนัก..ในมรรคา เห็นเพียงใจแกร่งกล้าไม่ล้าโรย ร่างน้อยน้อยนั่งมองตาจ้อง-เพ่ง ท่ามสูรย์เปล่งปลาบแนว..ลมแผ่วโผย แรงคลื่นสายธารโลก..คอยโบกโบย พาพ้นโดยมือเรียว..ที่เคี่ยวกรำ ปีแล้ว..และปีเล่า..ที่เจ้าเป็น ผ่านร้อยเข็ญ..พันโศกแห่งโลกต่ำ ด้วยจิตที่สำนึก..งามลึกล้ำ ค่อยค่อยจ้ำเรือน้อย..ล่องลอยไป ละเที่ยวพาย..ละเที่ยวผ่าน..ฝ่าธารเชี่ยว ค่อยค่อยเคี่ยวกรำสอน..อาทรให้- ลูกศิษย์น้อยคล้อยหลัง..สู่ฝั่งไกล ผ่านน้ำไหล..ชะเชี่ยว..ด้วยเรี่ยวแรง คือเรือน้อยลอยผ่านสายธารไหล ด้วยจิตใจครูสาวผู้กร้าวแกร่ง ที่จะคอยคัดท้าย-วาดพาย..ทะแยง พาหัวเรือทิ่มแทง..สู้แรงน้ำ ทอดทิ้งตัวตนอยู่..เพื่อผู้อื่น ท่ามกระแสลมตื่น..เสียงคลื่นคร่ำ- ครวญระดมห่มห้อม..อยู่ล้อมลำ- เรือน้อยคอยพลิกคว่ำ..จมลำเรือ ภาพเด็กน้อยจำพราก..พ้นฟากฝั่ง มือเรียววาดพายยัง..อีกฝั่งเพื่อ รับส่งอีกทุกรุ่น..ช่วยจุนเจือ- ภาพงดงามให้หลงเหลือ...ในแผ่นดิน..! กลอนวันครู ใครคือครูครูคือใครในวันนี้ ใช่อยู่ที่ปริญญามหาศาล ใช่อยู่ที่เรียกว่าครูอาจารย์ ใช่อยู่นานสอนนานในโรงเรียน ครูคือผู้ชี้นำทางความคิด ให้รู้ถูกรู้ผิดคิดอ่านเขียน ให้รู้ทุกข์รู้ยากรู้พากเพียร ให้รู้เปลี่ยนแปลงสู้รู้สร้างงาน ครูคือผู้ยกระดับวิญญาณมนุษย์ ให้สูงสุดกว่าสัตว์เดรัจฉาน ครูคือผู้สั่งสมอุดมการณ์ มีดวงมานเพื่อมวลชนใช่ตนเอง ครูจึงเป็นนักสร้างผู้ใหญ่ยิ่ง สร้างคนจริงสร้างคนกล้าสร้างคนเก่ง สร้างคนให้ได้เป็นตัวของตัวเอง ที่มา : http://variety.teenee.com/foodforbrain/32492.html หัวข้อ: Re: กลอนซึ้ง ๆ "วันครู" เริ่มหัวข้อโดย: poky ที่ 16 มกราคม 2554 09:57:36 :emo2 เค้าว่า ครูนี่เหน็ดเหนื่อยมากกว่า พ่อแม่
พ่อแม่ เลี้ยงลูกเพียงคนเดียว แต่ครูนี่ซิ ต้องดูลูกศิษย์ ร้อยพ่อพันแม่ มาจากการเลี้ยงดูของพ่อแม่ที่ต่างกันอีก ขอเทิดทูน พระคุณครูทุกๆท่านครับ ปล.แม่ผมเป็นครู แม่ผมเกิดวันครู และแม่ผมก็จะเป็นครู ไปตลอดชีวิต :emotn หัวข้อ: Re: กลอนซึ้ง ๆ "วันครู" เริ่มหัวข้อโดย: [[Badd]] ที่ 16 มกราคม 2554 10:32:21 มีนักเรียนมากราบที่ตักยัง อาจารย์พี่หมู
หัวข้อ: Re: กลอนซึ้ง ๆ "วันครู" เริ่มหัวข้อโดย: Autumn ที่ 17 มกราคม 2554 07:46:25 พ่อแม่ดูแลลูกไม่กี่คน
ครูดูแลคนมากมายหลายพ่อแม่ หัวข้อ: Re: กลอนซึ้ง ๆ "วันครู" เริ่มหัวข้อโดย: surachat_pea ที่ 17 มกราคม 2554 09:11:37 :emotl
|