AE. Racing Club

เป็นแนวทางให้เพื่อนที่ยังหาเป้าหมายของชีวิตไม่เจอนะครับ  :emotn

อยากทำงานเอกชน..ทำงานที่เกี่ยวกับที่เรียนมา

แต่ปัจจุบัน รับราชการทหารอยู่..ลาออกก็ไม่ได้ เพราะพ่อกับแม่อยากให้ทำ

ความรู้ที่เรียนมาตั้งสูง ก็ไม่ได้ใช้  แถมไฟในตัวก็กำลังจะมอดลงทุกวัน  :emox

ธุรกิจส่วนตัวครับถึงแม้มันจะเพิ่งเริ่มต้นแต่ก้อพอใจครับกับการที่ได้ลงมือทำ

ไม่รู้เลยครับ เห้อๆๆๆ อยากมีธุรกิจเล็กๆๆเป็นของตัวเองครับ สักวันต้องมี แต่ตอนนี้ขอเคลียหนี้ให้จบก่อนครับ หุหุ

มีเพื่อนบอกทำงานเกี่ยวกับตัวเลข---------นับมะพร้าวอยู่เกาะสมุยครับ ขำๆนะครับ


งานอะไรก็ทำแล้วดีทั้งนั้นแหล่ะครับ ขอให้เป็นงานสุจริต

อยากเป็นช่างยนต์ซ่อมรถ เเละเเต่งรถเก่ง ๆๆ ครับ เพราะ ตรงสาขาที่เรียนครับ

อยากเป็นตำรวมั่งครับเกิอบลืมไปแล้วด้วยว่าตัวเองอยากเป็นอะไร

นู่จะเปงคนดี

งานสุจริตคับ

AV Tester ครับ
ได้ยินมาว่ารายได้ดีมากกก :emots

สมัครที่ไหนครับ :emoth

ส่งรถให้เรียบร้อยก่อนเพื่อน
ผมหรือครับ ขอแค่มีเมียกะลูกก็พอใจแล้ว

ทำอะไรก้อได้ครับ ขายอะไรก้อได้ครับ

ของเป็นเจ้านายตัวเอง ๆ ครับ มีอิสระให้กับตัวเองดี

มีเวลาให้ครอบครัวด้วย ที่สำคัญเลย ..  :emotn :emotn

เเบบว่าอยากเป็นนักลงทุน รายใหญ่  Port โตๆ เพื่อจะได้ปั่นหุ้น  โกยเงิน
เอาไว้ถอยรถหรูๆ  เพื่อให้ ยามเปิดประตู เวลาไปที่ต่างๆ 
เเบบ ขำ ขำ  :emob :emob

^^^^^ปัจจุบัน เหรอ เราเป็นเพียง พนักงานรัฐวิสาหกิจ  :emoth :emoth

คนในอยากออก คนนอกอยากเข้าครับ

ผมอยากเป็นทหารครับ ชอบรบ

แต่ก้อไม่ได้เป็น ก้อเลยเข้ามาทำงานแบงก์ทหารครับ อยู่กับทหาร

พอควบรวมเป็นของต่างชาติ ผมก้อลาออกครับ

เป็น HR ที่จบนิติมา

แต่ใตอยากเป็นอาจารย์มหาลัย อยากสอบหนังสือ ทำงานวิจัยครับ

ทำธุระกิจเกี่ยวกับการขนส่ง..ขนาดใหญ่..ตอนนี้ขนส่งขนาดเล็กไปก่อน..(ขับวิน..มอไชค์). :emoa :emoa  เป็นเจ้าของกิจการ..

จัดไปเพื่อนปิ่น

ใกล้เคียงกับป้าเลยอ่ะ  :emots
พ่อกับแม่อยากให้ลูกรับราชการ เพื่ออนาคตวันข้างหน้า  :emop
ผมเรียนไม่สูงนะ เรียนกี่ที่ๆก็เรียนไม่เคยเกินชั้น 3 เลย  :emoth
และนับวันไฟในตัวยิ่งร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ   :emoa

เปิดธุรกิจ สักอย่างหนะครับเป็นของตัวเอง ไม่เกี่ยวกับรถยนต์ ก็ การท่องเที่ยวตามที่ได้ร่ำเรียนมา

ไม่ อยาก ทำ อะไรเลย นี่ สิ ........ครับ

อยากเป็นไกด์ อยู่ตามทะเลเมืองไทยครับ เมืองไทยสวยๆ :emo2

เป็นเด็กเทค หมอนวดคับ

เป็นด้วยคนครับท้าทายดีครับ........

อยากรับราชการ และเปิดร้านกาแฟเล็กๆเสริม

ปัจจุบันทำงานเอกชน เครียด กดดัน เบื่อ

ปลูกผัก อยู่บ้านครับ แต่ทำยังไม่ได้ หนี้ยังเยอะอยู่ 555

อยากกลับบ้านไปทำธุระกิจ โรงน้ำแข็ง

แต่ตอนนี้เป็นลูกจ้างบริษัทเอกชนอยู่ ก็สบายดี  

รออายุเยอะอีกหน่อยก็คิดว่าจะทำ โครงการปั้นน้ำให้เป็นตัว โรงน้ำแข็งจ๊า  :emotq

ไฟหน้าเหรอคะ อิ อิ อิ :emob

นี่ขนาด มอด แล้วนะเนี่ย.... :emo2

ที่อยากทำที่สุด ก็ทำสวนทำไร่ปลุกผัก  แล้วเปิดบ้านพักให้นักท่องเที่ยวเข้านอน แล้วมาชมสวนครับ
แต่ตอนนี้ไม่มีปัญญาเลยครับเศร้าจัง

เมื่อก่อนผมเป็นเหมือนคุณครับ มึน ท้อแท้ เบื่อ เพราะหาตัวเองไม่เจอ ตั้งต้นไม่ถูก อะไรก็ไม่ใช่ แต่จำใจต้องทำเพื่อจะได้ไม่ต้องเป็นภาระพ่อแม่

เลยดูอาชีพที่ได้เงินเยอะๆๆๆ อย่างเป็นนักบินของการบินไทย แล้วก็มุ่งไปเต็มเหนี่ยวแบบไม่ดูตัวเอง

มันใช้ฟิสิกซ์ กับเลขนี่หว่า !? ผลคือตกรอบแรกตามระเบียบ เพราะผมดักดานเรื่องคำนวนแต่เกิด  :emotq


เลยหันมาขายประกันบ้างกะเจ้าใหญ่ 2 แห่ง แต่ก็ไม่รุ่ง ลาออก ทำงานสายที่ตรงดีกว่า

ลองผิดลองถูกงานมาหลายที่ เสียเวลาไป 2 ปีกว่าๆ ค่อยเริ่มลงตัว แต่ก็ยังรู้สึกว่ายังไม่ใช่ที่สุด แค่พอเห็นเค้าลางๆ ว่าชีวิตต้องการอะไร ตาสว่างมากขึ้น...

...หากชีวิตที่ผ่านมา คุณไม่ขี้เกียจและไม่ได้อยู่ไปวันๆ กล้าลองผิดลองถูกด้วยตัวเอง กล้าที่จะโดนคนอื่นดูถูก และมีความอดทน

ผมเชื่อว่าไม่นานคุณก็จะรู้ว่าต้องการอะไรในชีวิต วิเคราะห์ได้ว่ามันเป็นจริงได้หรือไม่ คุณจะมีมุมมองที่กว้างขึ้น



และจะเห็นว่าบางทีคนที่เคยดูถูกคุณ บางทีเค้าต่ำต้อยกว่าคุณด้วยซ้ำ  :emoi
เป็นกำลังใจให้นะครับ แค่คิดจะเริ่มคุณก็ชนะแล้ว ที่เหลือก็แค่ทำ ได้หรือไม่ก็ชีวิตคุณเอง...โชคดี  :emo9

คนเราบางทีจบมาทำงานมันก็ไม่ตรงกับสาขาที่เรียนมาอะครับ

ถ้าจะเอาความฝันก็คงเกษตรกรรม มีที่ดินซัก 100 ไร่ แบ่งทำสวนผลไม้ส่วนหนึ่งเช่นปลูกมะนาวและไม่ผลตามฤดูกาลไว้กิน ที่เหลือขาย สวนผักส่วนหนึ่งเช่นผักสวนครัวไม่ต้องไปซื้อเขาที่เหลือขาย ทำนาส่วนหนึ่งเก็บไว้เผื่อ ที่เหลือขาย ทุ่งหญ้าเลี้ยงสัตว์ส่วนหนึ่ง เลี้ยงวัว ขี่วัวดูม้า..เอ๊ย ขี่ม้าดูแลวัว มีหมาคอยต้อนวัว ขุดบึงใหญ่ๆจะได้กักเก็บน้ำไว้ใช้หน้าฝนหน้าแล้งเราก็ไม่เดือดร้อน ทุกอย่างทำตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง มีของกินครบ ส่วนที่เหลือก็ขายไป แค่นี้ก็มีความสุขแล้ว ได้สูดอากาศบริสุทธิ์จากธรรมชาติ สุขภาพดีปลอดจากมลภาวะ เป็นเจ้านายตัวเอง เศรษฐกิจจะดีไม่ดีก็ไม่เกี่ยวเพราะเราพึ่งพาตัวเอง ใครจะส่งออกไม่ได้ก็ไม่เกี่ยวกับเรา เรามีพอกินพอใช้ไม่ต้องส่งให้ใคร ใครจะเป็นนายกก้อไม่เกี่ยวกับเรา ใครจะเป็นรัฐบาลก็ไม่เกี่ยวกับเรา แค่ไปใช้สิทธิ์ตามรัฐธรรมนูญก็จบที่สำคัญได้อยู่ดูแลพ่อกับแม่ตอนนี้ท่านอายุมากแล้ว..คิดแล้วสบายใจจังงงง... :emob :emob :emow :emow

อยากเป็น ตำรวจ ครับ55
เป็นคนดีมีงานที่ทำแล้วไม่เดือดร้อนผู้อื่นก็สุขใจครับ
 :emotc :emotc

ความต้องการของคนเรามันไม่มี่ที่สิ้นสุดหรอกครับ แถมมันจะเปลี่ยนไปได้เรื่อยๆอืกต่างหาก :emotk

งานทุกอย่าง มันมีความยากในตัวของมันอยู่แล้วละครับ ผมผ่านมาหมดแล้ว งานสนุกสบายได้เงินเยอะ งานเส็งเคร็งเจ้านายกวนทีนรายได้น้อย หรือเป็นเจ้าของกิจการเอง

เป็นลูกจ้างมันน่าเบื่อ อะไรก็แย่ไปหมด เหนื่อย แต่อย่างน้อย รายได้ก็มั่นคง ไม่ต้องรับผิดชอบกับสิ่งผิดพลาดที่ทำลงไปเท่าไร
เป็นเจ้าของกิจการ มันก็ดี อย่างน้อย ทำรวยด้วยมือเราเอง ถ้ารุ่งก็รวย แต่...ถ้าไม่รุ่งก็เละครับ ความเสี่ยงเยอะ บางครั้งต้องเอาอนาคตเราไปฝากไว้กับคนอื่น(ลูกจ้าง) บางครั้งต้องเอาอนาคตทั้งหมดของครอบครัว ลูก เมียไปฝากไว้กับอะไรที่มันควบคุมไม่ได้ เช่น การเมือง ฟ้าฝน หรือ ตลาด เศรษฐกิจ

เป็นลูกจ้างเอง ถ้าเจอนายจ้างดีดี รายได้ดีดี งานที่เราสนุกกับมัน มันก็ happy ได้นะครับ ถ้าไปเจอนายจ้างงี่เง่า รายได้ก็ไม่เยอะแถมแม้งใช้ยังกะทาส แบบนี้ยังไงก็ไม่ happy
นายจ้างก็พอกันแหละครับ ลูกน้องแม้งทำห่านไรเนี่ย บางทีพลาดเจ๊งซัก 100,000 จะไปโทษมันยังไงในเมื่อจ้างมันมาแล้ว หรือ ฝนมันตกอะไรได้ 4-5 เดือน ไม่หยุดซะที มันมีเรื่องให้ปวดหัวเยอะ แต่อย่างน้อยๆ ถ้ามัน work เราก็เห็นเงินเต็มเม็ดเต็มหน่วย :emoth

ผมจะเอาผมเป็นกรณีศึกษานะครับ แฮะๆ เล่าให้ฟัง ให้ด่ากันเพลินๆ :emots

ผมก็เป็นเหมือนกับหลายๆคนก็คือ ผมเป็นคนขี้เกียจ เมื่อก่อนก็เอาแต่เล่นสนุกไปวันๆ ไม่ค่อยสนใจเรียนหรืออนาคตมากนัก ดึกๆก็เล่นสนุ้ก แล้วก็ออกไปซัดรถเล่นแถว 71 อิๆ (คงมีแบบผมหลายคน)...จนวันนึงมันมีสิ่งที่ทำให้ผมต่างกับคนอืนๆก็คือ "ผมคิดได้"ครับ คำๆนี้คงเคยได้ยินกันบ่อย พูดง่ายๆแต่ทำได้จริงยากนะครับ

อยู่ดีๆผมก็รู้สึกผิดกับชีวิตตัวเองและกับครอบครัวที่ผมเป็นคนเหลวไหล ไม่เอาถ่านมาโดยตลอด นึกอยากจะไม่ทำงาน(เงินเดือน 4x,xxx)ก็ลาออกแม้งเลย แล้วก็มาอยู่บ้านเฉยๆ ใช้เงินบ้าน มาเป็นภาระที่บ้าน เปลี่ยนงานไปทำงานไหน เบื่อ ตัน เซ็งเจ้านาย ก็ออก ผมกะโหลกกะลาไหมละครับ  ผมตัดสินใจบวช(อีกรอบ)เมื่อายุ 27 และตัดสินใจ "ยืม" เงินที่บ้าน เพื่อเอาไปเรียนโท(ไม่ต้องสงสัยเลยว่าไอ้เงินๆจากการทำงานผม มันลงไปกะรถหมดแล้ว 55)

แล้วผมก็ตั้งใจเรียนอย่างหนัก อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน คนเก่งๆมันทำอะไร ผมทำมากกว่ามัน 2 เท่า อ่านมากกว่า ทำการบ้าน ถามอาจารย์มากกว่า จนผมเก่งกว่ามัน(แล้วจะรู้ว่าไอ้ที่เรียนผ่านๆมา เราไม่ได้โง่หรอกครับ เราแค่ไม่ได้ขยันมากกว่าคนอื่นเท่านั้นเอง)แล้วก็เริ่มมองหาช่องทางทางธุรกิจ และ เต็มที่กับมันชนิดที่ว่า ผมอยู่แต่กับที่สนามเป็นปีๆ โดยไม่ได้ไปเจอเพื่อนฝูงหรืออะไรทั้งสิ้น ไม่ได้ไปเที่ยวกลางคืน หรือ ตจว. ที่ไหนเลย แม้แต่งานคลับ ผมยังไม่ไปเลย กั่กๆๆๆ

จนวันนี้ คนอืนจะว่ายังไงก็ช่าง ผมก็คิดว่าผมประสพความสำเร็จในระดับหนึ่งที่ผมพอใจแล้ว ผมก็กลับมาทำสิ่งที่ผมเคยอยากจะทำและชอบทำก่อนผมจะคิดได้ คือ เป็นนักแข่ง อย่างน้อยผมก็ภูมิใจว่า เราหาเงินมาเอง ใช้เอง คงไม่ผิด

ที่อยากจะบอกคือ งานทุกงาน มันมีโอกาสอยู่ตรงหน้าแหละครับ อยู่ที่ว่า เราจะมองมันเห็นและจะสามารถคว้าโอกาสนั้นมาได้หรือเปล่า แล้วเมื่อคว้ามันมาแล้ว เรามีปัญญาที่จะใช้โอกาสนั่นให้ได้หรือเปล่า

อย่าคิดว่าเราไม่เก่ง โง่ หรือ ท้อ คิดว่าอะไรมันยากหรือหนักเกินไปครับ ไม่มีอะไรยากเกิน"ความพยายาม"ของเราหรอกครับ ผมพิสูจน์มาแล้วครับ

ทุกวันนี้ ผมอยากจะทำงานเพื่อสังคม(สงสัยจะแก่) อยากกลับไปทำไร่ สวน นาที่ตจว. อยากกลับไปพัฒนาทุกๆอย่างที่บ้าน ตจว. ให้มันดีกว่านี้ ทำงานที่มันสบายใจ ไม่เส้นเลือดในสมองแตกตายหรือ หอบงานกลับมาทำที่บ้านเป็นกะตั๊ก หรือ เป็นเจ้าของกิจการต้องอยู่เปิดร้านเช้า และ อยู่จนดึกดื่นจนไม่มีเวลาดูแลสุขภาพ ผมพอแล้วครับ ถ้าเก็บเงินได้ก้อนใหญ่จะสร้างหอพัก แล้วจากนั้นจะเริ่มเที่ยวและใช้เงินหาความสุขครับ เครียดมากไม่ดี

ลองอ่านแล้ววิเคราะห์ดู แล้วลองเลือกแนวทางของตัวเองดูครับ

เอาละ ตอบเจ้าของกระทู้หน่อย อาชีพในฝันคือ นักบินครับ เหตุผลคือจะได้ใกล้ชิดแอร์สาวๆสวยๆมากๆไงครับ ฮี่ๆๆๆๆ :emom :emom




ปล. คนโบราณกล่าวไว้ว่า เงินมันมีลอยอยู่ในอากาศเต็มไปหมด อยู่ที่ว่า เราจะคว้ามันมาได้หรือเปล่าเท่านั้นเอง...

ไม่เป็นขี้ข้าใครก็พอใจแล้วครับ :emo2 :emo2

ชอบอันนี้มากเลยครับ ผมคิดแบบนี้เช่นกัน

ในใจลึกๆอยากเปิดร้านอาหารเป็นของตัวเองอ่ะคับ :emotq แต่เรียนจบคอมมาก็คงต้องเป็นโปรแกรม(มั่ว)ต่อไป :emotn

เป็นนายทหารอยู่ชายแดนครับ มีเกียรติมีศักดิ์ศรี แต่ไม่มีเวลาส่วนตัวให้ครอบครัว
แฟนอยู่ กทม. โดนหนุ่มแบงค์เอาไปกินเรียบร้อยแล้วครับ ชีวิตที่มีเกียรติอันขมขื่น
เป็นรั้วให้ประเทศชาติ ทำไมประชาชน(บางคน)ทำกับทหารอย่างนี้  อิจฉาพลเรือน
ทำงานเอกชนจัง ไปทำงานตอนเช้า เย็นกลับบ้านเจอหน้าแฟน+ครอบครัว
นอนกอดแฟนไม่ต้องนอนเหงากอดปืนอยู่คนเดียว

เป็นวิศวกรคับ    :emotd

เลือกอยากเป็นหมอคับ

เพราะเท่าที่ดูมาหมอไม่พอกับคนไข้

จึงทำให้สายเกินเยียวยาคับ

อยากเปลี่ยนกันจังขอรับ สมมุตติว่าผมเป็นทหารผมจะขอไปอยู่ชายแดนไกลๆ ในป่าเขาเรื่องแฟนคงไม่อยู่ในหัวแล้วขอรับ เรื่องแฟนปล่อยเขาไปเถอะขอรับ เราคงไม่ใช่แบบที่เขาต้องการตั้งแต่แรกแล้ว อาจเป็นอารมณ์ชั่วระยะเวลา วันนี้เขาได้เลือกทางเดินเขาแล้วเป็นคำตอบให้คุณได้ว่าความจริงแล้วชีวิตครอบครัวเขาต้องการแบบไหน ไมใช่เราไม่ดีพอแต่เราไม่ใช่ต่างหาก อาจเป็นการดีต่อเราด้วยนะเพราะจะได้ไม่มีห่วง สิ่งที่อยากทำสิ่งที่ต้องการ ตอนมีแฟนทำไม่ได้ หรือไม่ได้มาตอนนี้แหละโอกาสที่ดี

ทำในสิ่งที่ตนถนัดครับ อะไรก็ได้ ขอให้เป็นสัมมาอาชีพก็โอแระ นอกจากทำในสิ่งที่ตนถนัดแล้ว ต้องทำในสิ่งที่ตนรัก แล้วก็สนุกที่จะทำ งานนั้นล่ะ แต่ละคนไม่เหมียนกาน เพราะฉะนั้น เลือกให้เหมาะกับเราเด้อ สิ บอก ไห่  :emoth

ผมเองเรียนวิทยาศาสตร์มาคับ
งานก็เลือกได้อยู่หลายแบบ
แต่พอถามตัวเองว่าชอบ(และถนัด)อะไร
ผลก็คือบัจจุบันเป็นหัวหน้าช่างและการตลาดของที่บริษัทที่เกี่ยวกับรถยนต์แห่งหนึ่งคับ
รายได้โอเค ภาษีสังคมไม่มาก ทรงผมการแต่งตัวตามใจตัวเองได้สุดเหวียง
ที่ผันตัวเองมาทางนี้นอกจากชอบแล้ว ผมว่ามันเอาความรู้ติดตัวไปเป็นอาชีพส่วนตัวได้
ไม่เหมือนทำงานบริษัท(เช่น เซลล์,การตลาดเหมือนที่เคยทำมา) คิดๆดูก็ไม่รู้จะเอาไปทำอะไรต่อดี
แต่เริ่มต้นก็ยากคับ เราไม่ได้เรียนตรงมาทางนี้
แต่ก็อาศัยทำมากๆ ทำทุกอย่าง หาความรู้เพิ่มเติม รับฟัง ไม่มีอคติ
เป้าหมายก็ทำอู่คับเองคับ :emotq

อยากเป็นนักการเมือง

อ่านแล้วเศร้าจัง คนในอยากออก คนนอกอยากเข้า

โปรกอล์ฟ ~

อยากเป็นจูนเนอร์คับ จะได้ไม่ต้องจ้างเค้าจูน 555++  :emo2

เอาฮาๆก้อยากเป็น คนแสดงถ่ายหนังAVคับ อิอิ เชื่อว่าหลายคนคงคิด

อีกอย่างอยากทำแต่ไม่มีวันเป็นไปได้หรอกคับ อยากมีค่ายเพลงเหมือนดั่งตาเจมส์ เรืองศักดิ์อะคับ สอนดนตรี หรือค่ายเล็กๆ
แต่ปัจจุบันรับราชการเป็นทหารอยู่ จะทำยังไง 555

อยากเป็นคนขายประกันครับไม่ก็เป็นนักธุรกิจ MLM

ตอนนี้เลยลาออกจากงานเก่าแล้วไปเข้าโครงการที่ปรึกษาทางด้านการเงินของAIA

ไม่รู้ว่าจะเป็นไงแต่ก็เหนคนสำเร็จกันมาเยอะเลยอยากลองครับ

สรุปครับ ตอนนี้ใครเป็นอะไรอยู่ แล้วรู้สึกว่ามันไม่ใช่และยังมีโอกาสที่จะเปลี่ยนอาชีพอยู่ จงใช้โอกาสนั้นให้เป็นประโยชน์
เพราะเวลาไม่รอใคร อย่าปล่อยให้โชคชะตาเป็นผู้กำหนดชีวิตเรา (โชคชะตาหรือจะสู้มานะคน) แต่ถ้าใครที่ไม่มีโอกาส
ที่จะเปลี่ยนแล้วก็จงทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด แล้วใช้เวลาว่างทำสิ่งที่ตนรักเป็นการชดเชยครับ  

สรุปครับ ตอนนี้ใครเป็นอะไรอยู่ แล้วรู้สึกว่ามันไม่ใช่และยังมีโอกาสที่จะเปลี่ยนอาชีพอยู่ จงใช้โอกาสนั้นให้เป็นประโยชน์
เพราะเวลาไม่รอใคร อย่าปล่อยให้โชคชะตาเป็นผู้กำหนดชีวิตเรา (โชคชะตาหรือจะสู้มานะคน) แต่ถ้าใครที่ไม่มีโอกาส
ที่จะเปลี่ยนแล้วก็จงทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด แล้วใช้เวลาว่างทำสิ่งที่ตนรักเป็นการชดเชยครับ  
[/quote]

ผมอยากเป็นวิศวกรและตอนนี้ก็เป็นอยู่ เงินเป็นเรื่องสำคัญแต่เวลาสำหรับผมสำคัญมากกว่า

งานที่ทำตอนนี้สบายใจ ทำงานน้อย มีเวลาเที่ยวทั้งวัน ทำงานวันละนิดๆหน่อยๆ

ธุรกิจของตัวเองก็อยากมี แต่คิดดูอีกทีเป็นเจ้านายในบริษัทชาวบ้านดีกว่า เงินก็ได้เยอะ

เวลาก็มีมาก ยกตัวอย่างพวกนักบริหารมืออาชีพ ทำงานน้อยแต่เป็นงานสำคัญๆ ^^