AE. Racing Club

คุณจะรู้สึกอย่างไรถ้าเกิดเหตุการแบบนี้กับคุณ?


ถ้าพ่อ-แม่ คุณเอาของแต่งรถที่ ตัวคุณเอง ซื้อมา เก็บไว้รอใส่รถ

ที่เก็บไว้ข้างบ้านใส่กล่องอย่างดี ยกให้ ช่างที่มาทำเหล็กดัดไป โดยที่ไม่ถามซักคำว่า

มันคืออะไรมีมูลค่าแค่ไหน...และไม่ถามผมซักคำว่าจะให้ไหม?

ตอนผมรู้น้ำตาผมไหล เองโดยไม่ได้ตั้งใจ...

บอกตรงๆ ตอนนี้ ผมไม่กล้าแม้แต่จะตรวจสิ่งของที่ยังหลงเหลืออยู่ ว่าสรุปยังมีอะไรเหลือบ้าง

แต่ที่แน่ๆ ครั้งสุดท้ายที่จัดของเก็บใส่กล่อง เอาแค่ของหลักๆ แค่ 2 ชิ้น ก็ปาไป 3500+4500 เท่ากับ 8000 บาท แล้ว

แล้วยังไม่รวมของชิ้นเล็กชิ้นน้อยที่อยู่ในกล่องที่ราคาไม่ต่ำกว่า 1000 บาทต่อชิ้น อีกเยอะมากๆ เพราะผมเป็นคนบ้าเก็บของที่ชอบ

ผมแค่รอเวลาที่จะเอามาใส่รถเท่านั้น


ผมบอกตรงๆ ไม่อายคับ ผมนอนร้องไห้...

ไม่คิดเลยว่าทำไมถึงเกิดอะไรแบบนี้กับผมได้...

ผมได้ให้พ่อ แม่ โทรไปตามเอาของคืนแล้ว ได้รับคำตอบจากช่างคนเอาไปว่าขายเศษเหล็กไปแล้ว

ผมไม่เคยเสียใจอะไรมากขนาดนี้มาก่อนในชีวิต ที่ของรักของผมหายไปโดย

คนของผมเป็นคนยกให้ไปเอง โดยไม่รู้ว่ามันคืออะไร และมีมูลค่ามากแค่ไหน...กว่าผมจะได้ของแต่ละชิ้นมา

บอกตรงๆ ตอนนี้ผมยังทำใจรับกับเหตุการนี้ไม่ได้

ผมแค่ต้องการณ์ระบายให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้อง ว่าตอนนี้ผมมีความทุกข์ใจแค่ไหน

สุดท้ายแล้ว เพื่อนๆผมได้แต่บอกว่า  ทำใจรับมันเถอะ...

ทุกครั้งที่ผมนึกถึงมัน ทีไร น้ำตาผมมันก็จะไหล ออกมาเอง...จนตอนนี้

ขอบคุณคับ :emoty

ไม่เป็นไรครับท่านไม่ทราบว่ามีค่าคงเพราะเราไม่ได้บอกเค๊าว่าของเรามีค่าขนาดไหน หากท่านทราบคงไม่ยกให้คนอื่นหรอกครับ

ขอให้ได้คืนทุกชิ้นนะคับ

กลับไปคงต้องไปย้ำทางบ้านอีกทีแล้วละ

โห่....รู้สึกเลยเห็นภาพด้วย    เซ็ง  เข้าใจเลย ผมก้อเคยเมื่อก่อนเล่นรถบังคับ TAMIYA คับ รื้อเป็นชิ้นๆ เพื่อที่จาใส่ของแต่ง เก็บไว้ในห้อง  แม่ซื้อให้เห็นว่าเราชอบ มาก แต่พอกลับมา  .....หายไปไหนว่ะเนี่ย..... ไปถามยาย  ยายบอก ไอ้กล่องที่ใส่เศษขยะของเองอ่ะนะ ทิ้งไปแล้ว  ถังขยะหน้าบ้านนู่น  พอวื่งไปดูเหลือแต่ถังเปล่าๆ  และก้อเป็นเหมือนตอนที่ นายเป็นอยู่เลยตอนเนี่ยอ่ะ   :emoi :emoi

กว่าเราจะโต พ่อแม่จ่ายเงินเลี้ยงเรามากกว่าของที่หายไปครับ

ทำใจให้สบายแล้วเริ่มเก็บของที่อยากได้ใหม่ ไม่นานก็ครบเองแหละ

คงเสียใจมากอ่ะครับผม น่าเห็นใจจริงๆ ครับ

แต่ก็คงว่าอะไร เค้าไม่ได้ เค้าคงไม่รุ้จริงๆ นึกว่าเราไม่ได้ใช้มันแล้ว

เอาใจช่วยครับพี่

ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ  :emoi :emoi
เคยโดน ตอนแต่งมอไซด์ มาคับ

เจอแบบนี้ คงพูดอะไรไม่ออก  เสียใจด้วยครับ

คง "แอบ" ร้องไห้ครับ แต่ไม่โกรธท่านครับ :emor :emor

เซ็งอะดิ แบบนี้

คำเดียว "เซ็ง"

เห็นด้วยอย่างแรงครับ

หนังสือ XO ของผมนี่โดนจับขายซาเล้งทั้งกรุเลยครับ ถึงราคาไม่เท่ากัน แต่มีค่าทางใจครับ นั่งมึนไปหลายวัน
พอคิดได้ค่อยไปเดินหาเอาเล่มละ10บาทตามข้างทาง เกือบครบแระ
เอาหนะ ค่อยหาเอาใหม่ ยังมีเวลาอีกเยอะแยะ

แย่เลยคับ

เสียของไปแล้ว  ก็ต้องทำใจนะครับ  ถ้าคิดแง่บวกก็ต้องดีใจที่ยังมีของเหลืออยู่อีกที ไม่ได้เสียไปทั้งหมด

และไหน ๆ ก็เสียของไปแล้ว  น้ำตาก็เสียให้แล้ว  ไม่ควรต้องเสียอะไรเพิ่มไปมากกว่านี้แล้ว ก้อต้องไม่ทำให้คุณพ่อคุณแม่ต้องเสียใจกับเรื่องนี้ด้วย

ไม่ต้องโทษใครนะครับ  เวลาผ่านไปเดี๋ยวทุกอย่างก็คงจะดีเอง ถ้าคุณทำดีกับคุณพ่อคุณแม่ คุณจะได้รับการชดเชยความสูญเสียครั้งนี้แน่นอน

เป็นกำลังใจให้นะครับ

เสียใจด้วยนะครับเข้าใจความรู้สึกเลย  ของรักของหวง มันมีคุณค่าทางจิตใจมาก

เจอแบบนี้พูดไม่ออกเลยครับ เคยเจอเหมือนกัน ตอนหลังเลยบอกท่านว่าจะทิ้งอะหรือยกให้ใคร ให้ถามลูกๆ ก่อน    :emo7

ขอให้ตามคืนมาได้นะครับ

ไม่เป็นไรครับ เป็น ปกติของ มนุษย์
รักมาก เจ็บมาก

เสียคนรักหรือคนในครอบครัว กับ เสียของแต่งรถ
ทุกคนจะเลือก อย่างที่สอง

ก่อนโทษคนอื่น ให้ โทษตัวเองก่อน ทำไมเก็บไม่ดี   ตา โช แกยังเก็บรถ92 ไว้ในห้องนอน ตั้ง สองคัน  :emots :emots
ไม่มีใครเอาไปทิ้งแน่นอน

 :emoteเสียใจ จิงๆ...

พยายามตามให้ ถึงที่สุด ครับ

ส่วนตัวผม ซื้อไรมา ใส่ทันทีเลย กลัวเก่า

ใจเย็นๆ ครับ แน๊ท

มันหายไปแล้ว...ช่างมัน  เดี๋ยวหาใหม่ครับ

ดีแล้วครับ ที่เลือกร้องไห้เสียใจ มากกว่าไปต่อว่า คุณพ่อคุณแม่

สิ่งของที่คุณได้มานั้นคือตัวแทนของน้ำใจและมิตรงภาพจากเพื่อนๆ

ถ้าเค้ารู้ว่าของหายไปเป็นเพราะแบบนี้ เพื่อนๆคุณก็ไม่เสียดายหรือเสียใจหรอกครับ มันเป็นเหตุสุดวิสัย ^^


สิ่งของยังไงซะก็หาใหม่ได้

แล้วความรู้สึกดีๆจากเพื่อนๆ ก็ยังมีอยู่เหมือนเดิม

เลิกเสียใจ เลิกร้องไห้ สร้างบรรยากาศดีๆในครอบครัวให้กลับคืนมา เพราะยังไง คุณพ่อคุณแม่ของคุณก็คงรู้สึกผิดที่ทำไปแบบนั้น


ผมเองก็เคยเจอแบบนี้มาก่อน คิดว่าความรู้สึกคงจะคล้ายๆกัน

ของที่เราหวงที่เราดูแล เก็บไว้ในที่ที่คิดว่าปลอดภัย ไม่มีใครมายุ่ง ซึ่งเราก็ชอบมาเปิดเช็คดูอยู่สม่ำเสมอ แต่วันนึงมันหายเพราะคนกันเองภายในครอบครัว
มันให้ความรู้สึกไม่ต่างอะไรกับการโดนคนที่เชื่อใจไว้ใจทำร้ายเอา
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เค้าทำไปเพราะไม่รู้ครับ ไม่ได้มีจุดประสงค์ร้ายกับเราและทุกๆครั้งที่เราีมีปัญหาเค้าพร้อมที่จะช่วยเหลือเราโดยไม่มีข้อโต้แย้งเลยซักกนิด
ซึ่งตรงนี้มันมีเหตุผลเพียงพอที่จะพูดว่า "ไม่เป็นไร ไว้หาเอาใหม่" ได้ครับ


ค่อยๆทำใจ ค่อยๆคิดไป เดียวก็จะรู้แจ้งเองครับ ^^

ไม่ตายก็หาใหม่ได้ครับพี่ เดียวมันก็กลับมาเป็นของเราอีกครั้งแน่นอน

เอาใจช่วยคับ........

ท่านคงไม่รู้ นะคับ ผมก็ เคย คับ แต่ ยังงัย ก็ รัก ท่าน คับ......

เศร้าแทนครับ

เอ่ออ....เข้าใจความรู้สึกครับ แต่ในเมื่อมันไปแล้วก็ต้องทำใจ ยังไงก็ค่อยบอกคนที่บ้านดี ๆ ว่าเป็นของสำคัญของเรา ถ้าท่านรู้คงไม่ทำอย่างนี้หรอกครับ......

 :emotw :emotw :emotw :emotw :emotw

เสียใจด้วยคร้าบ แต่ก็นะ เงินทอง สิ่งของนอกกาย ไม่ตายหาใหม่ได้คร้าบ อย่าไปโทษท่านเลยคร้าบ

พอเข้าใจความรู้สึกครับ ว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน ใช้เวลาหน่อยก็จะดีขึ้น คิดซะว่ามันเป็นของภายนอก ไม่ตายก็น่าจะหาใหม่ได้ ถึงเก็บไว้ถ้าไม่ได้ใช้มันก็มีเสื่อมไปตามกาลเวลา ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีวันเสื่อมสลาย
ถ้าคิดได้ก็ทำใจได้เร็วขึ้นครับ

ผมก็เป็นพวกบ้าเก็บของคนหนึ่ง เคยต่อว่าพ่อแม่ก็เคยมาแล้วเรื่องการ์ตูนเก่า ที่ท่านแอบเอาไปขายและแจกพี่ๆน้องๆก่อนสอบเมื่อก่อนเอ็นเข้ามหาลัย ส่วนที่เหลือเก็บไว้ในลังในห้องนอนพ่อแม่ไม่ได้เข้าไปยุ่งหรือดูแลให้
ก็ปลวกกินไปหมด ของแต่งรถคันเก่า หรืออะไหล่จักรยานที่ทิ้งไว้ตอนไปเรียนต่อต่างประเทศ ก็หายไปหลายชุด ตอนที่เราไม่อยู่เค้ารื้อห้องเก็บของกันและต่อเติมบ้าน พอกลับมาไปค้นถามหาเค้าก็บอกขายเป็นเศษเหล็กไปแล้ว โมเดลพลาสติกที่เก็บสะสมไว้ หลานมาเจอก็เอาไปเล่น พวกนี้ต้องทำใจครับ

ยิ่งของมากก็หวงมาก ตอนนี้ทุกปลายปีถ้ามีเวลาผมจะพยายามคัดของ ขายได้ก็ขาย หรือไม่ก็บริจาค

ยังไงก็เสียใจด้วยนะครับ ขอให้ทำใจได้เร็วที่สุด

เห็นใจนะครับแน๊ตแต่ของนอกกายครับ ไม่ตายหาใหม่ได้

บางอย่างแน๊ตอาจจะจำไม่ได้แล้วก็ได้ว่ามีอะไรอยู่ในนั้นบ้าง

เรื่องบางเรื่องผู้ใหญ่ก็ไม่ค่อยเข้าใจเราหรอกครับ แต่เค้าอยากให้เราเข้าใจเค้านะ

เอาใจช่วยให้ได้ของกลับคืนมาบ้างหรือไม่ก็หาชิ้นใหม่ได้เร็วๆ และราคาถูกกว่า

โห้ยยย
ลอง นึก ว่า
นี่ ถ้า เจอกับ ตัวเอง
คง ทำ ใจ ไม่ได้ เหมือนกัน

พูดไม่ออก

เสียใจที่เสียของไปได้ครับ แต่อย่าไปพูดให้คุณพ่อ คุณแม่เสียใจนะครับ  ท่านอาจจะไม่รู้ว่ามันมีค่ามากสำหรับเรา

ของมันหาใหม่ได้ แต่ความรู้สึกของพ่อแม่ หาอะไรทดแทนไม่ได้ครับ

เป็นผมก็เซ้งน้ำตาไหลไม่มีอารมณ์พูดคุยกะใคร
แต่อย่าพูดหรือทำอะไรให้พ่อกะแม่เสียใจรู้สึกผิดนะครับ
เพราะผ่านเหตุการณ์นี้ไป แล้วมานึกย้อนหลังแล้วคุณจะเสียใจ

คิดซะว่าของนอกกายหาใหม่ได้

เกือบโดนแม่เอาหนังสือการ์ตูนผมไปชั่งกิโลขายหลายทีแล้ว

เป็นผมพูดไม่ออกเหมือนกัน เคยโดนอยู่บ่อยๆ ดันซุกไว้ใต้โต๊ะทำงานแม่

เข้าใจเลยครับ ความรู้สึกนี้

เสียใจด้วย นะครับ  ผมก็โดน แม่ เก็บอะไหล่ ขายบ่อยๆ เพราะผมชอบวางไว้เกะกะ ขวางหูขวางตาแก  ฮือๆๆๆ

 :emo6

ความรู้สึกคงไม่ต้องพูดถึง
ผมคนนึง หากซื้ออะไรที่เป็นของที่มีค่าทางใจแล้วทำให้เรามีความสุข แต่ต้องปิดบังพ่อแม่ ผมก็จะไม่ซื้อโดยเด็ดขาด เพราะผมรู้ว่าวันหนึ่งอาจต้องเจอเหตุการณ์อย่างคุณ แล้วผมเป็นคนที่ฟิวส์ขาดง่าย ซึ่งอาจจะมีคำพูดอะไรทำให้ท่านเสียใจ ผมเลยไม่คิดที่จะแต่งรถมากมายนัก หรือแต่งแต่พอประมาณแบบไม่ค่อยมีค่าตัวมากมายนัก

เสียใจด้วยครับ แต่อย่าเสียดายมันเลยครับ ท่านยังอยู่กับเราดีแล้วครับ แค่เรานอนร้องไห้ ท่านก็ร้องไห้ในใจมากมายกว่าเราหลายเท่าตัวนัก
ทดแทนความเสียใจ พาท่านไปกินอะไรสักอย่างสิครับ ให้ท่านมีรอยยิ้มกลับมา เราก็ภูมิใจแล้ว ราคาที่ท่านยิ้มได้ มีค่ากว่าสิ่งที่เราเสียดายครับ

โชคดีครับ ไม่ตาย...อดทนหาต่อไป

ของนอกกายครับ ไม่นานก็หาใหม่ได้
อันไหนหาไม่ได้ก็คิดซะว่ามันไม่ใช่ของเราครับ

อย่าไปคิดมากครับไม่ได้ขอขาดบาดตาย และอย่าไปโกรธพ่อกับแม่นะครับ ท่านไม่รู้จริงๆ เพราะถ้าไปทำให้ท่านคิดมาก อันนี้ซิบาปหนัก น่าจะเสียใจมากกว่าครับ

เสียใจด้วย ครับ

ผมก็เคยโดนลักษณะแบบนี้...แต่มูลค่าของไม่เยอะเท่าคุณ

ผมว่าระดับท่าน จขกท. คงหาของมาเก็บใหม่ได้ไม่ยากนัก

ยังไงก็อย่าให้ถึงขั้นมีปัญหาในครอบครัวนะคับ...

.........เป็นกำลังใจให้คับ...........